Μάρτης είναι νάζια κάνει....

Τσαγκαροτρίτη σήμερα στο σχολείο....Τα μικρά ακόμα σε mood τριημέρου και στην ίδια φάση ήταν και η δασκάλα τους....Πάει λοιπόν πέρασαν και οι Απόκριες και μπαίνουμε στην ευθεία για το Πάσχα. Μετράω μέρες πάλι για να βρεθώ με τον άντρα μου πάνω απο 2 μέρες...

Σήμερα λοιπόν φτιάξαμε την Κυρά -Σαρακοστή στο σχολείο και διαβάσαμε ένα ποίημα απο το παλιό Ανθολόγιο. Άρεσε πολύ στα μικρά και ζωγραφίσαμε εικόνες απο το ποίημα. Ιδού το αποτέλεσμα....

Τον γνωρίζετε το Μάρτη,
τον τρελό και τον αντάρτη;

Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.

Βάζει η μάνα του μπουγάδα,
σχοινί δένει στη λιακάδα,

τα σεντόνια της ν’ απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει.

Νά που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζώνει

και να μάσει η μάνα τρέχει
τα σεντόνια, γιατί βρέχει!

Νά ο ήλιος σε λιγάκι,
φύσηξε το βοριαδάκι,

κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει.

 

Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη

μες στης συννεφιάς τα βάθη,

ρίχνει και χαλάζι τώρα,

ποποπό, τι άγρια μπόρα!

Ώς το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η φτωχή γυναίκα

την μπουγάδα, κι όρκο δίνει
Μάρτη να μην ξαναπλύνει.

Το ποίημα είναι απο την Ρίτα Μπούμη-Παπά
Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος δεύτερο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975

                                                Μάρτης είναι, νάζια κάνει

                                                               


                                                πότε κλαίει

                                             πότε γελάει

Στη συνέχεια τους διάβασα δυο ιστορίες που είχα διαβάσει παλιότερα και στα τριτάκια μου

Η κατεργαριά του Μάρτη

 Τα πολύ παλιά χρόνια ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του έτους. Κάτι που έκανε όμως σε βάρος των άλλων μηνών που ήταν τα αδέλφια του στάθηκε αιτία για να του πάρει την πρωτοκαθεδρία ο Γενάρης.

«Μια φορά κι έναν καιρό αποφασίσανε οι δώδεκα μήνες να φτιάξουνε κρασί σε ένα βαρέλι ώστε να μπορούν να πίνουν όποτε τους ερχόταν η όρεξη.

Έτσι λοιπόν είπε ο Μάρτης:

- Εγώ θα ρίξω πρώτος μούστο στο βαρέλι για να γίνει κρασί και ύστερα ρίχνετε κι εσείς.

- Καλά, ρίξε εσύ πρώτος του είπαν οι άλλοι.

Ετσι και έγινε. Έριξε πρώτα εκείνος στο βαρέλι το μούστο και ύστερα ακολούθησαν και οι άλλοι μήνες.

Όταν λοιπόν ζυμώθηκε ο μούστος και έγινε το κρασί, είπε πάλι ο Μάρτης.

- Εγώ που έριξα πρώτος το μούστο, πρώτος θ' αρχίσω και να πίνω.

-Βέβαια, είπαν οι άλλοι, έτσι είναι το σωστό.

Έτσι λοιπόν τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος, και άρχισε να πίνει, ως που ήπιε όλο το κρασί και δεν άφησε ούτε στάλα. Κατόπιν ήρθε η σειρά του Απρίλη να πάει να πιεί κρασί. Πηγαίνει και το βρίσκει άδειο. Θυμώνει, το λέει στους άλλους. Τ' ακούνε εκείνοι θυμώνουνε και σκέφτωνται τι να κάνουν. Συμφωνούν όλοι λοιπόν να τον τιμωρήσει ο Γενάρης που ήταν και ο μεγαλύτερος αδελφός. Τον πιάνει λοιπόν ο Γενάρης και του τραβάει ένα γερό χέρι ξύλο. Του αφαιρεί και το πρωτείο που είχε, να αρχίζει δηλαδή το έτος κάθε Μάρτη, και έγινε να αρχίζει το έτος από το Γενάρη.

Από τότε όταν ο Μάρτης θυμάται το παιχνίδι που έκανε στα αδέλφια του και τους ήπιε όλο το κρασί, γελάει και ο καιρός ξαστερώνει. Όταν πάλι θυμάται το ξύλο που έφαγε κλαίει και βρέχει».

Άλλες δυο ιστορίες είναι οι ακόλουθες 

Κάποτε οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε. Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητάδες να του βρούνε μια γυναίκα. Εκείνοι του φέρανε μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη. Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε.

Όταν όμως έμειναν μόνοι και έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο!

Από τότε κάθε φορά που τη θυμόταν άστραφτε, βροντούσε, έβρεχε, έριχνε μπόρες, έκανε παγωνιές. Μόνο όταν ξεχνιόταν μερικές φορές, ηρεμούσε, γαλήνευε κι έκανε καλό καιρό!

Σε άλλες περιοχές η παράδοση θέλει το Μάρτη να έχει δύο γυναίκες, τη μια πολύ όμορφη και φτωχή και την άλλη πολύ άσχημη και πλούσια. Ο Μάρτης κοιμάται στη μέση και όταν γυρίζει κατά την άσχημη, κατσουφιάζει και ο καιρός χαλάει, όταν όμως γυρίζει κατά την όμορφη, χαίρεται και γελάει, και ο καιρός είναι καλός. ζεστός με ήλιο. Τις περισσότερες φορές όμως γυρίζει κατά την άσχημη επειδή αυτή είναι η πλούσια που τρέφει και την φτωχή, την όμορφη.

Τις παραπάνω ιστορίες μου τις είχε δώσει παλιά μια συνάδελφος και παλιά μου δασκάλα οπότε δε ξέρω  να σας πω από που είναι η πηγή, δυστυχώς .Αν κάποιος τις έχει ακούσει και ξέρει απο ποιον είναι ας με ενημερώσει και εμένα.

Μέσα στην εβδομάδα θα ακούσουμε και τα χελιδονίσματα... Έτσι όπως το καθυστέρησα ίσως το κάνω όταν επίσημε έρθει η Άνοιξη ( τις εποχές αν και ξέρω πως είναι λάθος μου αρέσει να τις γράφω με κεφαλαίο)

Καλή Σαρακοστή σε όλους!
Με το καλό να έρθει και το Πάσχα...