19 Ιουνίου 2014

Ραντεβού στην πλατεία

Αρχές του μήνα  οι μαθητές μου απο την Αθήνα με ρώτησαν πότε θα ανέβω Αθήνα για το καλοκαίρι.
Στις 20 Ιουνίου, τους απάντησα.


Χθες μου στέλνει ένας μαθητής  "Κυρία σε 2 μέρες έρχεστε!!! Πρωί ή απόγευμα φτάνετε; Θα σας δούμε αμέσως στις 20;"

Αλλος μαθητής "Κυρία 20 έρχεστε ε;;; Πότε θα σας δούμε;"

"Κυρία έχω να σας δω απο 30/12/2013. Αντε ελάτε !!! "


Και σήμερα το πρωί " Κυρία έμαθα απο τα παιδιά ότι έρχεστε. Πότε θα σας δούμε; Πείτε μου για να πω στους γονείς μου να μην πάμε στο εξοχικό και λείπω"


Τους απάντησα πως θα το κανονίσουμε απο Δευτέρα ( να δω το σύζυγο πρώτα και μετά )



 Αυτά τα μηνύματα, όλα όσα μου έγραφαν ένα ολόκληρο χρόνο σημαίνουν πολλά για μένα.
Aξιόλογη στη δασκάλα πέρυσι



Είναι που ξέρεις πως κάτι έκανες πέρυσι...Είναι η δύναμη, είναι η ανταμοιβή ,είναι η αγάπη....



                                                                    
Απο φετινό μου πρωτάκι


                                                                        

17 Ιουνίου 2014

Άννα η βιβλιοφάγος

Έμαθα να διαβάζω πριν πάω στο σχολείο...
Θυμάμαι στο νηπιαγωγείο διάβαζα μόνη μου παραμύθια. Σημαντικό ρόλο σε αυτό θεωρώ πως έπαιξε ο αδερφός μου , που ήταν μεγαλύτερος. Άκουγα λοιπόν απο μικρή τη μαμά να του λέει π  κ  α φωνάζει πα και απάνταγα εγώ  πα  πα   . Θυμάμαι με πόση χαρά τον περίμενα 12 Σεπτέμβρη να έρθει στο σπίτι να δω τα καινούρια του βιβλία ( ούτε αυτός τόση χαρά)
Το σχολείο το λάτρευα. Πάλι καλά δηλαδή γιατί με τη δασκάλα που είχα στις δύο πρώτες τάξεις του δημοτικού θα έπρεπε να το μισήσω.
Τα βιβλία λοιπόν ήταν η μεγάλη μου αγάπη! Μου διάβαζαν πολύ οι γονείς μου, άκουγα παραμύθια απο τη γιαγιά μου μέχρι που άρχισα να διαβάζω και μόνη μου....
Μια περιουσία τους έχω κοστίσει. Κάθε Παρασκευή πηγαίναμε στο χωριό αφού κάναμε μια στάση πρώτα στο βιβλιοπωλείο. Με πήγαινε η μαμά στον παιδιάτρο γιατί είχα πυρετό και πριν μπούμε στο φαρμακείο μπαίναμε πρώτα στο βιβλιοπωλείο.
Είχα ξεκινήσει με τα κλασσικά παραμύθια. Άντερσεν, Αίσωπος, Αδερφοί Γκριμ.

Τα περισσότερα μου βιβλία ήταν απο τις εκδόσεις ΣΤΡΑΤΙΚΗ .Είχα ενθουσιαστεί με μια τέλεια σειρά "Ο παραμυθένιος κόσμος του δάσους" απο την οποία μου λείπουν 2 βιβλία και δυστυχώς δεν υπάρχουν πια γιατί θα τα ήθελα πάρα πολύ...Εχω τους νάνους, τους γίγαντες, τις νεράιδες τους κατοικους και μου λειπουν τα Ζιζάνια και αν θυμάμαι καλά Η Παράξενη Χώρα. Τα ψάχνω παντού!!!

Αγαπημένη σειρά , δυστυχώς μου λείπουν δύο

Πριν τελειώσω το δημοτικό ξεκίνησα να διαβάζω Άλκη Ζέη. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν το "Καπλάνι της βιτρίνας" Το διάβασα μέσα σε 3 μέρες. Παράλληλα έβλεπα και τη σειρά στην ΕΡΤ1
Μέσα απο τις σειρές που είχε τότε η Κρατική διάβασα "Ο θησαυρός της Βαγίας" και "Ο κήπος με τα αγάλματα". Μέσα απο μια παιδική σειρά διάβασα και "Το θαυμαστό ταξίδι του Νηλς Χόλγκερσον"
Σε εκείνη την ηλικία διάβασα τον Δον Κιχώτη και την Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά.


Υπέροχη εικονογράφηση στα παλιά βιβλία

Μέσα απο τα βιβλία δε δυσκολεύτηκα καθόλου στην Γ δημοτικού που ξεκινήσαμε ίστορία. Εγώ τα είχα μάθει ήδη μέσα απο τη σειρά των εκδόσεων Στρατίκη

Τα έχω σχεδόν όλα. Πάλι 2-3 να μου λείπουν
Απο τις ίδιες εκδόσεις είχα πολλά βιβλία με τα κλασσικά παραμύθια καθώς και Μύθους του Αισώπου.

Αλλες αγαπημένες σειρές βιβλίων "Οι μυστικοί 7"  "Τα πέντε Λαγωνικά"  "Οι πέντε φίλοι"

Τα έχω όλα.

Γυμνασιόπαιδο πια αρχίζω να διαβάζω όλα τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή. Γνωρίζω τη Διδώ Σωτηρίου, τη Λίτσα Ψαραύτη, τον Μάνο Κοντολέων, τη Βούλα Μάστορη τη Λότη Πέτροβιτς Παπαδοπούλου κ.α
Σε κάθε γιορτή και σε κάθε γενέθλια ζήταγα για δώρο βιβλία. Σε κάθε ταξίδι των γονιών μου στην Αθήνα ζήταγα βιβλία. Θυμάμαι που διάβαζα το βιβλίο "Το ψέμα " της Ζωρζ Σαρρή. Ο μπαμπάς θα ανέβαινε Αθήνα. Στην πρώτη σελίδα του βιβλιου είχε όλα τα έργα της. Τα αντέγραψα σε ένα χαρτί και τα έδωσα στο μπαμπά λέγοντας " πάρε μου ένα απο όλα αυτά" Μέσα μου ήξερα πως θα μου τα πάρει όλα , έτσι και έγινε.

Τα βιβλία τα πρόσεχα σαν τα μάτια μου. Τα δάνειζα με προσοχή και όταν μια ξαδερφούλα μου, μου μουτζούρωσε τα Τρία γουρουνάκια δε της έδωσα ποτέ πια βιβλίο.Η μαμά μου επέμενε εγώ δεν άκουγα λέξη. Παιχνίδια ας έπαιρνε βιβλία όχι. 

Στο γυμνάσιο διάβασα και Λουντέμη , Παπαδιαμάντη . Αγαπημένο μου το "Ενα παιδί μετράει τα άστρα".
Κάθε φορά που έπαιρνα βαθμούς ζήταγα βιβλία...έτσι για δωράκι για τα 20αρια που έπαιρνα .Και μια που είπα 20αρια εδώ να πω πως στην έκθεση τα πήγαινα τέλεια. Θυμάμαι πάντα να μου γράφουν πως είχα πλούσιο λεξιλόγιο, φαντασία....( αυτό δε χρειάζεται να πω που οφειλόταν)
Κάθε φορά που τελειώναμε τις εξετάσεις του Ιουνίου πριν πάω στο σπίτι πήγαινα στο βιβλιοπωλείο...
Η μαμά μου μπορώ να πω πως είχε αρχίσει να γκρινιάζει. Σπούδαζε ο αδερφός μου πια, ένα μισθός στο σπίτι και εγώ έπαιρνα βιβλίο την Δευτέρα και την Τρίτη ήθελα άλλο.Ο μπαμπάς ευτυχώς ήταν με το μέρος μου.
Φυσικά πήγαινα και στη δημοτική βιβλιοθήκη. Είχα διαβάσει τα πάντα απο την παιδική.νεανική συλλογή.
Μάλιστα πριν λιγα χρόνια μου είχε πει μαθήτρια μου πως είχε δει σε πολλά καρτελάκια βιβλίων το όνομα μου ( καλά τόσο λίγα παιδιά τα διάβασαν και είναι ακόμα εκείνο το καρτελάκι;")
Θυμάμαι ακόμα πως απο ένα βιβλίο έμαθα για τις προφυλάξεις που πρέπει να παίρνουμε όταν έχουμε ερωτικές σχέσεις..."Γεύση Πικραμύγδαλου"  Μάνος Κοντολέων. Με είχε ταρακουνήσει πολύ η ιστορία αυτή και μέσα απο αυτή έμαθα.


Μέσα απο τα βιβλία έμαθα ακόμα και για τα ναρκωτικά.

Στο Πανεπιστήμιο τρελή χαρά για μένα. Το Πανεπιστήμιο είχε μια τεράστια βιβλιοθήκη που πέρα απο τα επιστημονικά/εκπαιδευτικά βιβλία είχε και λογοτεχνικά.
7 βιβλία μπορούσαμε να δανειστούμε αν θυμάμαι καλά ε 7 έπαιρνα και τα επέστρεφα στην ώρα τους.
Και βάλε και άλλα 3 απο τη Δημοτική Βιβλιοθήκη ...Τρελή χαρά. Βιβλία δωρεάν.
Μόλις τελείωσα τη Σχολή ξεκίνησα να δουλεύω. Ο πρώτος μισθός πήγε σε δώρα στους γονείς μου, στον αδερφό μου, στον παππού , τη γιαγιά και σε μένα. Το πρώτο πράγμα όμως που πήρα για μένα με τα δικά μου χρήματα, μόλις έφυγα απο το ΑΤΜ ήταν "Ο κύριος μου" της Ζωρζ Σαρη.

 Άλλος αγαπημένος όταν άρχισα να δουλεύω; Τζιάνι Ροντάρι.


Είχα διαβάσει και ένα πιο μικρή "Τα παραμύθια απο το τηλέφωνο" στη συνέχεια σαν δασκάλα πια αγόρασα αρκετά δικά του. Αγαπημένο μου; Η γραμματική της φαντασίας.

Τα βιβλία πλέον δε χωράνε πουθενά. Εχω γεμίσει βιβλιοθήκες, σύνθετο μαμάς , μπουφέ, βιβλιοθήκη στην Αθήνα και έχω και 6 κούτες στο σπίτι του παππού ( 1 κούτα για κάθε τάξη)







Τα τελευταία χρόνια έπαιρνα και πολλά παιδικά για να τα διαβάζω στα παιδιά στο σχολείο.
Με το μισθό που έπεσε 450 ευρώ το έκοψα αυτό, Και φυσικά δεν αγοράζω όπως αγόραζα παλιά.
Ευτυχώς φέτος που τα χρήματα πήγαιναν στην Aegean διάβασα πολλά απο συναδέλφους. Έπρεπε να βλέπατε τι γινόταν στο γραφείο. Έχουμε πολλές την ίδια τρέλα και έδινε η μία στην άλλη...Διάβασα πάνω απο 20 λογοτεχνικά.

Ξέχασα να σας πω πως διαβάζω πολλά απο την παιδική/εφηβική λογοτεχνία γιατί δανείζομαι και απο τα παιδιά. Ναι ναι και απο τα πρωτάκια....


Κλείνοντας θα σας πω μια ατάκα που έλεγε συχνά η μαμά μου
"Πρέπει να την παντρέψουμε με ένα βιβλιοπώλη να ησυχάσουμε"

Πάντως το όνειρο μου ήταν κάποτε να είχαν οι δικοί μου ένα βιβλιοπωλείο.....


 Στο σχολείο τώρα βασικός στόχος κάθε χρόνος είναι να κάνω τα παιδιά να αγαπήσουν το διάβασμα. Επισκεφτόμαστε συχνά την βιβλιοθήκη του σχολείου και κάνουμε "μάθημα" εκεί. Για πιο εύκολη πρόσβαση όμως έχουμε φτιάξει και βιβλιοθήκη μέσα στην τάξη. Στην αρχή της χρονιάς μαζί με τη σχολική λίστα ζητάω και ένα βιβλίο απο τη βιβλιοθήκη του παιδιού. Διαβάζουμε στην τάξη είστε όλοι μαζί ένα βιβλίο είτε ατομικά και συζητάμε πάνω σε αυτά που διαβάσαμε. Αλλάζουμε το τέλος, δραματοποιούμε ζωγραφίζουμε. Τα παιδιά παίρνουν πίσω τα βιβλία που έχουμε διαβάσει και μετά φέρνουν άλλα. Διαβάσαμε πάνω απο 40 βιβλία φέτος ( η χαρά της δασκάλας)


Η βιβλιοθήκη της τάξης μου


Ετοιμη να κλείσει η κούτα της Α τάξης.





Αφορμή για να κάνω την ανάρτηση αυτή μου έδωσε το κείμενο της φίλης και συμπατριώτισσας Νατάσσας. Κορίτσι αν είμαι Αθήνα να έρθω μια βόλτα απο τη βιβλιοθήκη σας ;;;


14 Ιουνίου 2014

Καλό καλοκαίρι...

Άλλη μια σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της.
Δύσκολη χρονιά για μένα...αλλά πέρασε.
Οι τελευταίες μέρες γεμάτες συγκίνηση γεμάτες κλάμα...
Μικρά παιδιά να κλαίνε με λυγμούς στην αγκαλιά μου.
Γονείς βουρκωμένοι να με αγκαλιάζουν και να με ευχαριστούν για όσα έκανα.
Γονείς που με έλεγαν "δε θέλουμε να φύγεις, δε θέλουμε να πάρεις απόσπαση"
Σας ευχαριστώ για όλα...
Για την αγάπη και την εμπιστοσύνη που μου δείξατε...
Αγαπημένα μου μουτράκια να περάσετε ένα υπέροχο καλοκαίρι...
Να ξεκουραστείτε, να παίξετε, να πλατσουρίζετε στις όμορφες παραλίες μας...
Εεε ψιτ και μην ξεχνιόμαστε...να διαβάσουμε και κανένα βιβλίο ε;;;
Σας αγαπώ πολύ...

1 Ιουνίου 2014

Εκλογές

Τις προηγούμενες μέρες ήρθε στην τάξη η συζήτηση για τις εκλογές.
Η τάξη μας ήταν εκλογικό τμήμα και έτσι χρειάστηκε να πάρουμε κάποια πράγματα στο σπίτι μας για να μη χαθούν.
Ενα παιδί με ρώτησε ποιον θα ψηφίσω. Τους εξήγησα πως η ψήφος είναι μυστική, είναι κάτι προσωπικό. Πως ακόμα και οι γονείς τους που είναι ζευγάρι δεν μπαίνουν μέσα στο παραβάν μαζί.
Κουβέντα στην κουβέντα τα ρώτησα πως θα επέλεγαν εκείνα τον δήμαρχο. Τι θα ήθελαν να κάνει για την πόλη μας κάποιος για να τον ψηφίσουν;

Απαντήσεις;

Να φτιάξει ένα μεγάλο πάρκο με πολλά δέντρα
Να έχει φώτα στην παιδική χαρά.
Να φτιάξει ένα μεγάλο και φωτεινό σπίτι για μείνουν όσοι δεν έχουν σπίτι.
Να στολίσει όλη την πόλη τα Χριστούγεννα
Να φυτέψει πολλά λουλούδια.
Να βάλει φυλακή αυτούς που χτυπάνε τα ζώα.
Να έρθει στο σχολείο να μας μιλήσει.
Να μας πηγαίνει με το λεωφορείο εκδρομές.
Να μην αφήσει να ρίξουν τα χημικά στη θάλασσα μας
Να φτιάξει αεροδρόμιο ( ναι ναι ναι συμφωνώ, ψηφίζω και εγώ)
Αν δεν έχει κάποιος να πληρώσει το ρεύμα να μη του το κόβει.
Να καθαρίζει και αυτός την πόλη για να δει πόσο δύσκολο είναι.
Να βάζει ειδήσεις μόνο το πρωί που έχουμε σχολείο και το απόγευμα μόνο παιδικά.
Να έχει στην πλατεία μεγάφωνα και να ακούγονται όλη μέρα τραγούδια.
Να βάψει τα παλιά σπίτια με ωραία χρώματα.
Να ξέρει να φτιάχνει πίτσα.


Το καλύτερο θα σας το πω τελευταίο.

"Θα τον ψήφιζα αν μας έλεγε πως θα μας κάνετε μάθημα μέχρι το 2100"

 Εντάξει δε με χαλάει να ζω μέχρι το 2100 . Αλλά ας φύγω λίγα χρόνια και ξανάρχομαι. Δε σε ψηφίζω, όχι , όχι