Τις προηγούμενες εβδομάδες στα πλαίσια του μαθήματος "Ερευνώ και Ανακαλύπτω" γνωρίσαμε το Κυκλοφορικό και Αναπνευστικό Σύστημα. Μέσα απο τις εικόνες του βιβλίου πήραμε αφορμή και μιλήσαμε ιδιαιτέρως για το κάπνισμα. Με χαρά διαπίστωσα πως τα παιδιά είναι πολύ αρνητικά στο θέμα του τσιγάρου και μάλιστα στη συζήτηση που είχαμε για τους φόβους του Γυμνασίου είναι μήπως παρασυρθούν ή κάποιοι τους κάνουν να καπνίσουν απειλώντας τους πως αλλιώς δε θα τους κάνουν παρέα...Το συζητήσαμε αναλυτικά το κομμάτι αυτό.
Τους είπα πως και η δικιά μου παρέα στα 16 μου κάπνιζε όλη. Τους είπα πως και το αγόρι που ήμουν ερωτευμένη τότε κάπνιζε. Η κολλητή μου κάπνιζε. Εγώ όμως δε το δοκίμασα. Δε μπορείς να αποδείξεις κάτι με το κάπνισμα, δε σου προσφέρει τίποτα. Τους είπα πως και εμένα οι φίλοι μου , μου πρόσφεραν τσιγάρο, μου είχαν πει πως δε μπορείς να ξέρεις αν δε δοκιμάσεις...Τους είπα πως οι πραγματικοί φίλοι δεν θα σε πιέσουν ποτέ για τίποτα. Μπορεί να στο προσφέρουν αλλά αν πεις όχι δε θα αλλάξει κάτι στη σχέση σας
Εκείνοι που θα σας πουν ή τσιγάρο ή δε σας κάνω παρέα δεν αξίζουν να γίνουν φίλοι σας. Και στο σημείο αυτό τόνισα ιδιαίτερα πως δεν πρέπει να κάνουμε ό,τι κάνουν άλλοι απλά για να αρέσουμε. Έχουμε τη δική μας προσωπικότητα, τα δικά μας θέλω και όσοι μας αγαπούν μας δέχονται όπως είμαστε.
Απο όσα μου είπαν διαπίστωσα πως πολλοί γονείς καπνίζουν μπροστά στα παιδιά τους, μέσα στο αυτοκίνητο , σε ταβέρνες που πάνε μαζί να φάνε.
Τα παιδιά χωρίς εγώ να πω τίποτα το θεωρούσαν πολύ άσχημο και με ρωτούσαν συνεχώς τι να κάνουν πια για να πείσουν τους γονείς του να το σταματήσουν. Αναρωτιούνται γιατί αφού υπάρχει νομοθεσία όλοι συνεχίζουν να καπνίζουν μέσα στις ταβέρνες, στις καφετέριες...
Έψαξαν και βρήκαν πληροφορίες για το τι μπαίνει στον οργανισμό μας με κάθε ρουφηξιά, απο τι κινδυνεύει ένας καπνιστής , πόσο αλλάζει η ζωή του αν κόψει το κάπνισμα, τι παθαίνει ένα έμβρυο αν η μαμά του καπνίζει...
Τα παιδιά ξέρουν αλλά κυρίως όμως ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ
Ξέρουν πως κάνει κακό, ξέρουν πως μπορεί να αρρωστήσεις, ξέρουν για τον καρκίνο, ξέρουν πως μπορείς να πεθάνεις απο αυτό. Και δε θέλουν να πεθάνουν οι γονείς τους. ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΣΟΥΝ
Ξέρουν και για το παθητικό κάπνισμα και το δικαίωμα τους να είναι σε ένα καθαρό περιβάλλον....
Πρότειναν να απαγορευτεί το κάπνισμα παντού, να πέφτουν τα πρόστιμα βροχή ( θα βοηθήσει λέει και τη χώρα που έχει οικονομική κρίση) να γίνει παράνομη η πώληση καπνού, να μη μπορούν να αγοράσουν τσιγάρα οι ανήλικοι, να πάνε το κάθε πακέτο 20 ευρώ ώστε να μη μπορεί κανείς να τα αγοράσει...
Με ρώτησαν αν καπνίζω και χάρηκαν όταν τους είπα "φυσικά και όχι" Το σιχαίνομαι...
Σαν παιδί και εγώ πάντα θυμάμαι το μπαμπά μου με ένα τσιγάρο στο χέρι..Τα πρώτα χρόνια τον θυμάμαι να καπνίζει μέσα στο σπίτι. Την τελευταία δεκαετία το κόβει και το ξαναρχίζει, το ελαττώνει, το κόβει και φτου και απο την αρχή. Θυμάμαι να κάνω πως βήχω ψεύτικα για να τον κάνω να το σβήσει. Θυμάμαι να τον απειλώ "θα αρχίσω το κάπνισμα και δε θα μπορείς να μου πεις και τίποτα αφού εσύ καπνίζεις". Εγώ δε το δοκίμασα ποτέ, ούτε καν μια τζούρα που λένε. Και χαίρομαι που και ο άνθρωπος μου δεν το βάζει στο στόμα του ( βλακεία δεν είναι να μυρίζεις σαν σταχτοδοχείο;)
Στα πλαίσια τώρα του μαθήματος ξεκινήσαμε και αντικαπνιστικό αγώνα.
Έβγαλαν συνθήματα, έφταξαν αφίσες και άρχισαν το μπίρι μπίρι μπίρι στο σπίτι.''
Οι εργασίες τους απλά τέλειες...γιατί ως γνωστόν τα δικά μου τα παιδιά είναι τα καλύτερα ( κουκουβάου, κουκουβά )
Τα συνθήματα τα ξέχασα στο σχολείο ...θα τα συμπληρώσω τις προσεχείς μέρες
Να αλλάξω κάτι στους γονείς του είναι πολύ δύσκολο. Θέλει θέληση απο τους ίδιους. Ελπίζω πάντως του χρόνου που θα ναι τα παιδιά στο γυμνάσιο ή τα επόμενα χρόνια όταν σε κάποιο παιδί προσφερθεί κάποιο τσιγάρο ή ετοιμαστεί να ανάψει το πρώτο του να θυμηθεί εκείνες τις μαραθώνιες συζητήσεις που κάναμε στη τάξη και να μη το βάλει στο στόμα του. Ελπίζω οι μαθητές μου να μη κάνουν ό,τι κάνουν και οι άλλοι απλά για να θεωρηθούν in...
