Μια όμορφη στιγμη

Το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου είχα ανέβει Αθήνα...
Στο τέλος θα μας βλέπουν στην Aegean και θα μας χαιρετάνε.
Κάθε 15 μέρες με την ίδια πτήση, στην ίδια θέση ( κάνω check in στο σπίτι μόλις ανοίγει η πτήση)

Πέρασα πολύ όμορφα όπως κάθε φορά άλλωστε.
Το Σάββατο το βράδυ είπαμε ( καλά είπα) να πάμε για καφεδάκι στην γειτονιά του σχολείου που ήμουν πέρυσι.
Ξέρω πως τα παιδιά ( οι παλιοί μου μαθητές) μαζεύονται στην πλατεία τα Σαββατοκύριακα.
Είχα μια μικρή ελπίδα πως ίσως τα δω αν και είχε σκοτεινιάσει
Φτάνουμε και πριν προλάβω να δω μέσα στο χώρο της πλατείας βλέπω τη μαμά μια μαθήτριας. Δεν πρόλαβα να τη φωνάξω γιατί δε ξέρω και το όνομα της ( όλους τους ξέρω σαν η μαμά του τάδε κτλ)
Αλλά αφού την είδα σκέφτηκα τουλάχιστον η κόρη της θα ναι εδώ.
Βλέπω απο μακρυά τα αγόρια να παίζουν μπάσκετ και αναγνωρίζω ένα μαθητή μου.
Δεν πρόλαβα να πλησιάσω.
Ακούστηκε μια δυνατή φωνή "Η κυρίαααααααααααααααααααααααα" και άρχισαν όλα μαζί να τρέχουν, να πέφτουν στην αγκαλιά μου και να τσιρίζουν.

Δεν ήξερα ποιον να αγκαλιάσω, να φιλήσω
Είδα 6 παιδιά ....
Τρία κορίτσια και τρία αγόρια.
Μεγάλωσαν, ψήλωσαν , άλλαξαν
Τι να προλάβεις να πεις σε λίγα λεπτά;
Μιλήσαμε λίγο, μου είπαν τα νέα τους απο το γυμνάσιο, μου έκαναν τα παράπονα τους , μου την είπαν που δε μπαίνω στο skype....
Πόσο χάρηκα που τα είδα...
Πόσο χάρηκα που χάρηκαν που με είδαν
Η εορτάζουσα της βραδιάς είπε "αυτό ήταν το καλύτερο δώρο για τη γιορτή μου"

Και για μένα το καλύτερο δώρο ήταν η αντίδραση τους όταν με είδαν

Μέχρι να επιστρέψω σπίτι το βράδυ μου είχαν αφήσει και μηνύματα στο skype...

Δώσαμε ραντεβού για τα Χριστούγεννα
Ενα πρωινό θα είναι αφιερωμένο σε εκείνα....Για να τα πούμε με την ησυχία μας

Προξενιό ... η συνέχεια

-Κυρια τι ώρα σχολαμε σήμερα;
- Στις 2.00 σχολαμε κάθε μέρα
-Εσύ τι ωρα σχολας;
- Στις δυο και εγω
- Εμένα σημερα θα ερθει να με παρει ο θειος μου
-Εντάξει

Σχολαμε κανονικά και βλεπω τη μαμα του να ερχεται.Τη βλεπει και αυτος και μονολογεί...

" Τα νευρα μου, αλλα λεμε και αλλα κανουμε"

Προξενιά

-Κυρία έχεις άντρα;

-Ναι 

-Δε τον έχω δει. Που είναι;

-Μένει στην Αθήνα

-Α και έρχεσαι κάθε πρωί απο την Αθήνα

-Οχι εγώ μένω εδώ και εκείνος στην Αθήνα

-Μα αφού είστε παντρεμένοι... οι παντρεμένοι μένουν μαζί.

-Εδώ είναι η δική  μου δουλειά και στην Αθήνα η δική του. Δε μπορούσαμε φέτος να μένουμε μαζί

-Μα αφού οι παντρεμένοι μένουν πάντα μαζί

-Ναι αλλά εμείς δε γινόταν

...... περνάνε 4 ώρες 

-Κυρία ο άντρας σου μένει στην Αθήνα;

-Ναι 

-Το παιδί σας που μένει;

-Δεν έχουμε παιδί

-Μα καλά βρε κυρία, είσαι παντρεμένη και δεν έχεις παιδί και δε μένεις με τον άντρα σου ;

-Ε ναι

-Ε γιατί τον παντρεύτηκες; 

- .......

- Εμένα ο θείος μου μένει Ιεράπετρα και δεν εχει παντρευτεί .

- ....άντε κάνε τώρα την εργασία σου

Μαμά να πάω εκδρομή;

Χθες λίγο πριν πάμε εκδρομή τσέκαρα για πολλοστή φορά τις δηλώσεις που είχαν υπογράψει οι γονείς...
Μετράω....και τους λέω , πόσες δηλώσεις πρέπει να έχω;;; ( ξέρουν πως είμαστε 25 παιδιά)
25 λένε όλα....26 κυρία... λέει ένα παιδί
Μα γιατί 26; Πόσα παιδιά είμαστε; 

Εσένα η μαμά σου κυρία σε αφήνει να έρθεις εκδρομή; Δεν έχεις φέρει χαρτάκι εσύ; Πως θα έρθεις μαζί μας χωρίς χαρτί;
( τους είχα πει πως αν δε φέρουν τα χαρτάκια πίσω δε μπορούν να πάνε εκδρομή)