24 Σεπτεμβρίου 2016

Το συμβόλαιο της τάξης μας

Τη μέρα του Αγιασμού δεν ήξερα καν ποια παιδιά θα κάνω μάθημα. Δεν είχαμε μοιράσει τάξεις αφού παραμονή του Αγιασμού , ημέρα Κυριακή τοποθετήθηκα στο καινούριο σχολείο. Την επόμενη μέρα το πρωί στάθηκα δίπλα στα εκτάκια . Κλασσικά πήρα την τάξη που ξέμεινε. 
Το σχολείο έχει μόνο ένα τμήμα έκτης το οποίο έχει 23 παιδιά.
Μπήκαμε στην τάξη, γνωριστήκαμε ( εκείνα ήδη γνωρίζονται βέβαια) και εντάξει για μια ακόμα φορά κατάφερα να μάθω όλα τα ονόματα!
Το πρώτο δίωρο μοιράσαμε και τα βιβλία τα οποία απλά τα ξεφύλισσαν και έγραψαν το όνομά τους.
Μετά απο 3 χρόνια στην Α και Β τάξη μου φάνηκε τόσο παράξενο που έκαναν αμέσως αυτό που τους είπα χωρίς να ρωτήσουν "που κυρία;;;"
Στη συνέχεια για να γνωριστούμε καλύτερα οι μαθητές έγραψαν τα αγαπημένα τους, τις ασχολίες τους, τους στόχους κ.α  Έδωσα το έντυπο της καλής συναδέλφου Γαλήνης . Δείτε τη σχετική ανάρτησή της στο ιστολόγιό της "Ιδέες για δασκάλους".

Μετά το διάλειμμα είπα στα παιδιά πως θα φτιάξουμε το συμβόλαιο της τάξης μας. Φέτος δεν ζήτησα απλά να γράψουμε τους κανόνες. Έδωσα στα παιδιά ένα φύλλο Α4 τους είπα να το διπλώσουν στην μέση και στη μία πλευρά να γράψουν τι θα ήθελαν απο μένα αυτή τη χρονιά για να περάσουμε όμορφα μαζί και τι δεν θα ήθελαν να κάνω.
Το ίδιο χαρτί συμπλήρωσα και εγώ. Τι θέλω από τους μαθητές μου; Τι είναι αυτό που ΔΕΝ θέλω να κάνουν; 
Με ρώτησαν με αγωνία ¨θα τα κάνετε αυτά που γράψουμε;"  
Τους είπα πως θα τα συζητήσουμε αλλά να γράψουν πράγματα που είναι εφικτά. Το να πηγαίνουμε κάθε εβδομάδα εκδρομή, να έχουμε κάθε μέρα γυμναστική και να κάνουμε κάθε Παρασκευή πάρτι είναι πράγματα που δεν επιτρέπονται και απο τους κανόνες του σχολείου, το πρόγραμμα του Υπουργείου κτλ.


Αφού λοιπόν τα έγραψαν τα διαβάσαμε και συζητήσαμε. Τα περισσότερα απο όσα ζήτησαν έγιναν δεκτά απο μένα και κάποια είναι αυτονόητα και αδιαπραγμάτευτα. Ας πούμε μου ζήτησαν "θα ήθελα να μας συμπαθήσετε", "να είστε καλή μαζί μας", "να μας εξηγείτε καλά το μάθημα "   . Όλα αυτά δεν χωράνε καθόλου συζήτηση.

Τα δικά μου "αιτήματα" έγιναν δεκτά απο όλους!

Διαβάσαμε , κόψαμε , κολλήσαμε, υπογράψαμε και ΤΕΛΟΣ!

Αντε να δούμε τώρα αν θα σπάσει κάποιος το συμβόλαιο. Γιατί όπως τους εξήγησαν αν εκείνα αθετήσουν όσα υποσχέθηκαν μπορώ να κάνω και εγώ το ίδιο. Ισχύει βέβαια και το αντίστροφο.
















Τα "δε θέλω " δεν είναι στον πίνακα αφού σχεδόν όλοι έγραψαν "δεν υπάρχει κάτι που δε θέλω απο σας"
Στην ουσία τα δε θέλω μπλέκονται με τα θέλω .
Δε θέλω να κάνετε φασαρία/θέλω να είστε ήσυχοι.
Ίσως τελικά να μη το διατύπωσα καλά. 



Να έχετε ένα όμορφο Σαββατόβραδο και μια ακόμα πιο όμορφη Κυριακή!!!

Πολλά φιλιά σε όλους σας!


22 Σεπτεμβρίου 2016

Τα νέα μου

Εδώ και μέρες θέλω να σας γράψω αλλά δεν είχα διάθεση. Κρίθηκα τελικά υπεράριθμη και ενώ απο 1η Σεπτέμβρη πήγαινα στο αγαπημένο μου σχολείο, έφτιαξα τα βιβλία, πήρα μέρος σε όλες τις συνεδριάσεις τελικά βρέθηκα σε ένα καινούριο σχολείο. Νέο σχολείο, συνάδελφοι, διευθύντρια, παιδιά....Παράπονο δεν έχω . Όλα καλά και απο κει. Δε ξέρω αν είμαι τελικά τόσο τυχερή ή αν απλά προσαρμόζομαι εύκολα και έχω θετική διάθεση όπου και αν πάω. Η αλήθεια είναι πως στεναχωρήθηκα πολύ και στεναχωριέμαι ακόμα. Πέρασα μια υπέροχη σχολική χρονιά πέρυσι. Ηθελα λοιπόν και φέτος να πάνε όλα τόσο καλά και ακόμα καλύτερα. Όσο να ναι τα πρωτάκια είναι πιο ζόρικα ( και αγαπησιάρικα βέβαια).
Στον Αγιασμό έμαθα πως τα παιδάκια μου στεναχωρήθηκαν που δε με είδαν. Το ίδιο και οι γονείς τους. Ενα χιλιόμετρο πιο πέρα σε ένα άλλο σχολείο εκλαιγα και εγώ απο μέσα μου. Στον Αγιασμό δεν ήξερα καν ποια είναι τα παιδιά μου, τρελή οργάνωση και φέτος το Υπουργείο.
Για να πάω στο καινούριο σχολείο περνάω απέξω απο το παλιό. Άλλη μαχαιριά και αυτή. Δεν περνάω απο την είσοδο για να μην συναντάω τα μικρά , δε θέλω,δε ξέρω γιατί. Υπάρχει μια ελπίδα να γυρίσω πίσω αλλά πολύ φοβάμαι θα μείνει απλά ελπίδα.


Κάποιοι θα σκεφτούν "Ασε μας ρε Αννα , τουλάχιστον έχεις δουλειά"
Εντάξει ξέρω ναι υπάρχουν και χειρότερα. Αλλά δε νομίζω πως ειναι κάτι παράλογο αυτό που θέλω. Θέλω να είμαι στο σχολείο που ήμουν πέρυσι , που έχω την οργανική μου θέση, που έχω τον υπέροχο διευθυντή και την ακόμα πιο υπέροχη φίλη μου Χαρά ( στο έχω πει 100 φορές, μου λείπεις αφάνταστα.

Σταματάω εδώ την γκρίνια ....
Νέο σχολείο! Μοίρασμα τάξεων. Ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο και παίρνει αυτό που έμεινε ! Την Στ τάξη. Όπως τότε, την πρώτη χρονιά στην Αθήνα. Στην αρχή άγχος, πολύ άγχος. Μετά απο 3 χρόνια με Α , Β και πάλι Α τάξη λέω την πρώτη μέρα στα παιδιά "κάντε γραμμούλες"
¨Κάντε γραμμούλες " στα εκτάκια.   Αγχος αν θα με συμπαθήσουν , άγχος για τα μαθηματα, άγχος απο εδώ , άγχος απο κει.
Πέρασαν κιόλας 8 μέρες στην τάξη και όλα πάνε καλά.
Τα συμπάθησα , με συμπάθησαν, άρχισαν οι πρώτες αγκαλιές και όλα βαίνουν καλώς. 
Εχω πολλά στο μυαλό μου για φέτος  αν και με τις αλλαγες στο πρόγραμμα δε ξέρω αν θα τα κάνουμε όλα. Πάει και η ευέλικτη ζώνη....και που θα κάνω εγώ το πρόγραμμα "Μετάβαση απο  το Δημοτικό στο Γυμνασιο" μου λέτε;


Θα σας γράψω σύντομα , αύριο κιόλας πως αρχίσαμε την πρώτη μέρα στην τάξη.
Ήθελα απλά να σας ενημερώσω γιατί στην τελευταία ανάρτησή μου δεν είχε ξεκαθαρίσει το τοπίο.

Καλή χρονιά να έχουμε ! Ήρεμη , δημιουργική με πολλά πολλά χαμόγελα!

7 Σεπτεμβρίου 2016

Κάθε χρόνο άγχος

Θα μείνω ή θα φύγω;
Αν φύγω που θα πάω;
Πότε θα το μάθω;
Αν μείνω θα πάρω την τάξη μου.
Αν φύγω εννοείται πως δε ξέρω τι τάξη θα πάρω. Λογικά κάποια που κάπου θα έχει ξεμείνει.
1 Σεπτέβρη στο γραφείο όλοι οι συνάδελφοι συζητάμε.
Ξαφνικά ακούγεται μια φωνούλα "καλή χρονιά κ. Αννα"
Μαθητάκι μου πέρναγε απο το σχολείο με τη γιαγιά της. Είδε το φύλακα κάτω , την πόρτα ανοιχτή και ήρθε απλά να μου πει καλή χρονιά.

"Κυρία εσάς θα έχουμε ε;"
Τι να του απαντήσω του παιδιού;
Αν είμαι εδώ , ναι!!!
Σκάει χαμόγελο και φεύγοντας λέει "Αφού εδώ είσαι μωρέ κυρίαααααααα"