Το καλοκαίρι που μας πέρασε ξεκίνησα τρέξιμο. Ναι εγώ! Όσοι με γνωρίζετε προσωπικά θα αναρωτιέστε τώρα."Η Άννα; Κάποιος χάκαρε το ιστολόγιό της και κάνει ανάρτηση στο δικό της χώρο, να την ενημερώσουμε".
Εγώ είμαι , εγώ, μην πάρετε την δίωξη. Εγώ που έκανα την απόσταση καναπές - κουζίνα - καναπές με μεγάλη ευκολία πολλές φορές την μέρα. Εναλλακτικά έκανα την απόσταση κρεβάτι -καναπές- κρεβάτι . Στο τσακιρ κέφι πήγαινα και στο περίπτερο. Ε εγώ άρχισα τρέξιμο. Έτσι απλά μια μέρα. Χωρίς να με κυνηγάει κάποιο κυνηγόσκυλο, λυκόσκυλο γενικά τετράποδο. Χωρίς να έχω δει κατσαρίδα και χωρίς κανείς να με κυνηγάει με ένα όπλο. Έτσι απλά μια μέρα.
Όλα ξεκίνησαν απο την ανάρτησή της Αντωνίας απο το ιστολόγιο Crazy Tourists στην οποία η Αντωνία έγραφε πως ξεκίνησε τρέξιμο. Σκέφτομαι "γιατί όχι;"
Απαντώ μόνη μου "μα καλά δε βλέπεις που η κοπέλα γράφει πως έχει να γυμναστεί 5 χρόνια; Εσύ έχεις να γυμναστείς απο το σωτήριο έτος 1997 που τελείωσες το Λύκειο".
Είπα όμως να προσπαθήσω....και τελικά με υπομονή και επιμονή τα κατάφερα. Δεν θα σας αναλύσω τώρα τις προπονήσεις μου. Τα γράφω αλλωστε και στην ανάρτηση που φιλοξένησε η Αντωνία στο ιστολόγιο της. Πάμε στο σήμερα.....
Δυο εβδομάδες πριν έτρεξα στον πρώτο μου αγώνα 5 χιλιόμετρα , δηλαδή 5.000 μέτρα. Πήρα μέρος στον αγώνα του συλλόγου "Άλμα Ζωής" . Ένας αγώνας για την πρόληψη του καρκίνου του γυναικείου στήθους.
Δυο εβδομάδες πριν έτρεξα στον πρώτο μου αγώνα 5 χιλιόμετρα , δηλαδή 5.000 μέτρα. Πήρα μέρος στον αγώνα του συλλόγου "Άλμα Ζωής" . Ένας αγώνας για την πρόληψη του καρκίνου του γυναικείου στήθους.
H χαρά μου ήταν μεγάλη που τα κατάφερα και ας είχα θέση 5700 και χρόνο 50 ολόκληρα λεπτά ( χωρίς να σταματήσω όμως για περπάτημα)
Που να ήξερα πως ήταν μόνο η αρχή και η χαρά μου θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Αποφασίζω να στείλω ένα κείμενό μου στην Αντωνία , σαν Guest Post.
Που να ήξερα πως ήταν μόνο η αρχή και η χαρά μου θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Αποφασίζω να στείλω ένα κείμενό μου στην Αντωνία , σαν Guest Post.
To στέλνω , η Αντωνία με ευχαριστεί αλλά εγώ πόσα ευχαριστώ να της πω για όσα έγιναν μετά;
Ποστάρει λοιπόν το κείμενό μου στο ιστολόγιό της αλλά και στην σελίδα της στο Facebook.
Διαβάζει το κείμενο μια άλλη διαδικτυακή φίλη και μου στέλνει ένα μήνυμα να μου πει μπράβο και πόσο χαίρεται με αυτή μου την αλλαγή. Είναι τέτοια η χαρά της που στέλνει την ανάρτηση σε μια δική της φίλη.....η οποία ζητάει να γράψω ένα κείμενο 380 λέξεων για το τρέξιμο . Γράφω το κείμενο , το στέλνω και με ενημερώνει πως θα δημοσιευτεί στην εφημερίδα "Τα Νέα" στο ένθετο "Τρέχω"
Δικό μου κείμενο σε εφημερίδα; Δικό μου κείμενο σε ένθετο "Τρέχω"; Δικό μου κείμενο στην στήλη "Ο δρομέας;" Κάποιος μας κάνει πλάκα......Mπορείτε να το διαβάσετε εδώ.
Έτσι το Σάββατο που μας πέρασε είδα τη φάτσα μου στην εφημερίδα. Περίεργο συναίσθημα. Ντρεπόμουν να το πω σε γνωστούς και φίλους. Να ποστάρω τα νεα στην προσωπική μου σελίδα στο Facebook; Μπα, τι λέτε καλέ; Το είπα σε 4-5 φίλους και αυτό ήταν.....
Kαι έρχεται η φίλη και συνάδελφος και πλέον Manager μου Τζένη και βάζει φωτογραφία το άρθρο. Αρχίζουν τα μηνύματα αγάπης και ενθάρρυνσης , τα μπράβο και εγώ καμαρώνω σαν γύφτικο σκεπάρνι ( αλήθεια πως καμαρώνει ένα σκεπάρνι και μάλιστα γύφτικο;).
Αλλά έχουμε και συνέχεια.....Μια άλλη καλή φίλη η Σοφία απο το ιστολόγιο Share Your Likes με κάνει tag σε έναν διαγωνισμό του ΟΠΑΠ με δωράκι μια συμμετοχή στον Μαραθώνιο. Στα 5 χιλιόμετρα ε; Το διευκρινίζω μη νομίζετε πως την ψώνισα εντελώς. Το Σοφάκι λοιπόν με ενημερώνει, εγώ δηλώνω συμμετοχή και ........ ο Μαραθώνιος και το Καλλιμάρμαρο με περιμένει! Εδώ να σας πω πως αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο...Οι συμμετοχές είχαν κλείσει απο τον Απρίλιο. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να είμαι εκεί.
Όλα ήταν μια αλυσίδα λοιπόν. Όλα! Αν κάτι απο όλα αυτά δε γινόταν την συγκεκριμένη στιγμη εγώ δε θα είχα την ευκαιρία να τερματίσω στο Καλλιμάρμαρο φέτος.
Θέλω να ευχαριστήσω μέσα και απο αυτήν εδώ την ανάρτηση την Αντωνία γιατί χωρίς εκείνη να το ξέρει άλλαξε την καθημερινότητά μου και έκανα στον εαυτό μου ένα σπουδαίο δώρο.
Να ευχαριστήσω τον κουμπάρο μας και φίλο Γιώργο που όλο το καλοκαίρι του έστελνα μέσω viber τους άθλους μου !
Γιώργοοοοοο έτρεξα 200 μέτρα! Δεν είναι φοβερό;
Γιώργο έτρεξα 3 λεπτάαααααα.
Γιώργο τώρα έτρεξα 230 μέτρα και 48 εκατοστά. Δεν είναι φοβερό;
Αφήστε που έκανε και ανάρτηση για μένα. Διαβάστε εδώ την ανάρτησή του και γενικά αρχίστε να διαβάζετε το ιστολόγιο του. Εκεί κάπου θα δείτε και τη δική του ιστορία. Απο τον καναπέ βρέθηκε στον Μαραθώνιο. Όχι αυτόν με τα 5 που θα τρέξω εγώ αλλά με τα 42!
Ευχαριστώ την μάνατζερ μου Τζένη. Συνάδελφο, πατριωτάκι ( άφησε και αυτή το αγαπημένο μας νησί για τον έρωτά της) και καλή φίλη. Μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για το νησί μας, τους μαθητές μας και τα βιβλία. Την τρέλανα την κοπέλα. Εδώ να πω πως είχε διαβάσει το κείμενο πριν δημοσιευτεί. Μου έχει φέρει γούρι ! Δεν την αλλάζω. Αυτή ξέρω αυτή εμπιστεύομαι. 29 κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν να συμβουλεύεστε την Τζένη μαζί με το Skip ( αυτοί ακόμα 29 είναι;)
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Σοφία για την ενθάρρυνση ( το σχόλιο σου με συγκίνησε να ξέρεις) , τη σκέψη , την ενημέρωση που οδήγησε σε αυτό το μοναδικό δώρο για μένα!
Ευχαριστώ πολύ την Ντεμίνα την φίλη που διάβασε την ανάρτηση της Αντωνίας και σκέφτηκε να στείλει το κείμενο μου στην φίλη της.
Ευχαριστώ τη φίλη της Μαρία Σπανουδάκη και τον Γιάννη Βασαλάκη για την ευκαιρία που μου έδωσαν . Πλέον έχω γίνει φανατική αναγνώστρια του "Τρέχω"
Να μη ξεχάσω και την Γεωργία που πήρε την εφημερίδα για να με διαβάσει!
Ένα μεγαλύτερο ευχαριστώ στον άντρα μου! Που με ενθαρρύνει, με βοηθάει, με στηρίζει , με προσέχει και πάνω απο όλα που είναι στη ζωή μου.
Ξέρετε κάτι ; Όλα αυτά τα πρόσωπα είναι άνθρωποι που γνώρισα μέσα απο εδώ. Η Αντωνία, η Σοφία, η Τζένη, η Ντεμίνα, η Γεωργία. Ακόμα και τον κουμπάρο αν το πάω πιο πίσω το ιστολόγιο ήταν η αιτία. Γιατί αν δε γνώριζα τον Χρήστο μέσα απο εδώ , δε θα είχα γνωρίσει ούτε τον κουμπάρο.
Και βλέπεις και νιώθεις πως άνθρωποι που κάποιους δε τους έχεις συναντήσει καν είναι εκεί για σένα. Χαίρονται με την χαρά σου, ενδιαφέρονται και σε στηρίζουν. Ο καθένας με τον τρόπο του. Ακόμα και ένα σχόλιο, ένα μήνυμα...πόσο σημαντικό. Χωρίς να έχουν κάτι να κερδίσουν. Το κάνουν απλά για σένα. Νιώθω τυχερή γι αυτό. Πολύ τυχερή!
Ευχαριστώ πολύ και όλους εσάς που ακόμα περνάτε μια βόλτα από αυτόν εδώ το χώρο και μέσα στην προσωπική μου σελίδα στο Facebook.
Ευχαριστώ , ευχαριστώ για το Όσκαρ... ε συγγνώμη άλλη εκδήλωση αυτή!
Υπόσχομαι φέτος να γράφω πιο συχνά. Το έχω πει πολλές φορές το ξέρω. Απλά πλέον θα έχω και άλλα πράγματα να σας πω , εκτός απο το σχολείο.
ΥΓ1.Τα ορθογραφικά θα τα ανακαλύψω στην δεύτερη ανάγνωση αφού δημοσιευτεί. Πατάω δημοσίευση χωρίς να το διαβάσω ξανά.
ΥΓ2 Αλεξία , Λούλα , Χαρούλα και κουμπάρα δε σας ξέχασα εσάς απλά εσάς σας πρήζω καθημερινά στο τηλέφωνο.
Ααααα με συγκίνησες πάλι βρε!! Τρελή!! Γιατι για να ξεκινησεις τρέξιμο και να τα καταφέρεις οοοολα αυτά με την αλυσιδωτή αντίδραση εισαι κουζουλη! Η με άλλα λόγια έχεις τόλμη και πέισμα! Πολλα μπράβο, αποτελείς έμπνευση για όλους μας! Keep running!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω τόλμη και γοητεία εγώ!Εσένα μάνατζερ έπρεπε να σου κάνω χωριστή ανάρτηση. Τρελή και κουζουλή; Πλεονασμός!
ΔιαγραφήΠότε θα πάμε για κρέπα; Ε; Τώρα που τρέχω πρέπει να αναπληρώσω δυνάμεις. Θα φάμε την κρέπα και μετά θα πάω Διδυμότειχο για κάψω τις θερμίδες.
Τι ωραία που αρχίσατε να ξαναγράφετε στο ιστολόγιο σας .Το επισκεπτόμουν κάθε βδομάδα και με απογοήτευση έβλεπα ότι δεν έχετε ανεβασει καινούργια ανάρτηση .
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως το ειχα παραμελήσει το καημένο. Έβαλα στόχο να γραφω κάθε εβδομάδα!
Διαγραφήμπραβο μπραβο μπραβο Αννα μου!!! Εισαι εμπνευση!! φιλια πολλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Ελπίδα μου!
ΔιαγραφήΕίναι κόλλημα τελικά!
Μπράβο Άννα, είσαι έμπνευση! (άντε και στα δικά μου) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφου μπόρεσα εγώ , μπορούν όλοι!
ΔιαγραφήΦιλιά κορίτσι όμορφο!
Μπράβο Άννα! Τα γραφεις υπέροχα, μην το παραμελήσεις ξανά το blog σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σταμάτα να μου ζητάς συγνωμη, κατακόκκινη γινομαι, παντζάρι!
(βαλε strava στο κινητο σου, να κοιταμε ποσα χιλιόμετρα κανουμε και να χαζο-χαιρόμαστε)
Τα φιλιά μου
Μου έλειψε, θα γράφω πιο συχνά πλέον.
ΔιαγραφήΘα το κατεβάσω αυτο που λες να χαιρόμαστε παρέα για τα κατορθώματά μας!
Αννουλα μου, μπράβο! Πάω να διαβάσω και το αρθρο στην εφημερίδα. Πόσο το χαρηκα! Φιλια πολλα, πολλά!Ελινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλίνα μου σε ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΕύχομαι να είστε όλοι καλά!