Καλή χρονιά ( όταν με το καλό ξεκινήσει)

Λιγότερο απο δυο μέρες μένουν για την έναρξη της σχολικής χρονιάς και νιώθω κουρασμένη...

Πριν με βρίσετε ( 2,5 μήνες κάθεσαι και μιλάς) να εξηγήσω....Δεν είμαι κουρασμένη για να πάω σχολείο....έχω κουραστεί απο την όλη κατάσταση.

Είναι πολύ ψυχοφθόρο να μη ξέρεις που θα είσαι. Θα είμαι Κρήτη; Θα είμαι Αθήνα; Θα ζω με τον άνθρωπο μου; Με τους γονείς μου;

Δε ξέρουμε τίποτα ακόμα...Και ξυπνάω κάθε μέρα με ένα βάρος...Κοιμάμαι, ξυπνάω μέσα στη νύχτα και κοιτάζω το κινητό μου μήπως βγήκε κάτι μέσα στη νύχτα...Προς το παρόν μας έχουν πει πως θα βγουν Δευτέρα, Τρίτη. Τόσο δύσκολο είναι; Δε θα έπρεπε να ξέρουμε απο Ιούνιο που θα πάμε το Σεπτέμβρη;

Γκρινιάζω και μετά νιώθω άσχημα. Γιατί άλλοι συνάδελφοι έχουν παιδιά και έχουν πολλά περισσότερα θέματα να λύσουν. Γιατί πρέπει να πάμε στην οργανική τους , να μείνουν σε ξενοδοχείο και να περιμένουν ....Θα βγουν; Θα την πάρω την απόσπαση; Που θα είναι το παιδί ; Θα έχει παιδικό στο νησί; Που θα είναι ο σύζυγος ; Να βρω σπίτι; 

Εγώ τουλάχιστον έχω ένα σπίτι και μια οικογένεια στην Κρήτη και ένα σπίτι εδώ να με περιμένει.

Αλλά αυτή η αναμονή σε κουράζει....

Και ξέρω πως έχουμε δρόμο ακόμα...

Αντε να βγει η απόσπαση. Και άντε να την πάρω ( ελπίζω). Μετά πάλι τρέξιμο, πάλι αναμονή και ίσως μάθουμε που θα πάμε τη μέρα του Αγιασμού...όπως πέρυσι.

Πέρυσι πως θα μαι Αθήνα το ήξερα απο 3 Αυγούστου. Το σχολείο το έμαθα 11 Σεπτέμβρη...Άντε να δούμε φέτος!

Θέλω να πάω σχολείο..Θέλω να πάρω μια τάξη και να μείνω εκεί ( πέρυσι μια φίλη μου άλλαξε 4 σχολεία )

Καλή χρονιά να έχουμε...

Εκπαιδευτικοί, παιδιά, γονείς 

Σας φιλώ και θα σας ενημερώσω

Εδώ θα μαι να σας γκρινιάζω