Μαθητούδια μου

19/06/2013


Σήμερα μπήκα για τελευταία φορά στην τάξη μου. Ανέβηκα να δω αν έχω ξεχάσει κάτι και ένας βάρος ήρθε πάλι και πλάκωσε το στήθος.

Άδεια η τάξη, άδειοι οι τοίχοι, τα παράθυρα ....όλα άδεια και η απόλυτη σιωπή. Μια τάξη που μια εβδομάδα πριν ήταν γεμάτη με φωνές, χρώμα και παιδικά χαμόγελα. Μια εβδομάδα πριν είχαμε και την παράσταση μας. Άλλη συγκίνηση και αυτή. Τόσες πρόβες, προετοιμασία, άγχος ( λίγο ) και όπως το περίμενα τα παιδιά έλαμψαν πάνω στη σκηνή. Και το βασικό είναι πως χάρηκαν όλη την προετοιμασία....Τα καμάρωνα και σκεφτόμουν πόσο πολύ θα μου λείψουν αφού ακόμα και αν εγώ πάω στο ίδιο σχολείο εκείνα δε θα είναι εκεί....Άνοιξαν τα φτερά τους για άλλους ορίζοντες.
Αδεια η τάξη λοιπόν, μαζί την αδειάσαμε. Τα τελευταία χρόνια το έχω σύστημα και την αδειάζω μαζί με τα παιδιά. Είναι πιο εύκολο ( και πρακτικά και συναισθηματικά)

19/8/2013
Ι

Πότε πέρασαν οι μήνες, οι μέρες....Σήμερα σε καφεδάκι με αγαπημένη συνάδελφο ( χρειάστηκε μόνο μια σχολική χρονιά μαζί για να τη βάλω στην καρδιά μου) πάλι για το σχολείο μιλάγαμε...Και της έλεγα πάλι για τη χρονιά που πέρασε.Φέτος ήταν η καλύτερη μου χρονιά. Όσα χρόνια δουλεύω περνάω καλά αλλά το φετινό δέσιμο με τα παιδιά της έκτης δε το είχα ξαναζήσει.

Τα λάτρεψα αυτά τα παιδιά. Όλα τους. Και είμαι περήφανη για το καθένα απο αυτά. Είμαι περήφανη για κάθε προσπάθεια τους, για κάθε βηματάκι που κάναμε , μαζί ,παρέα. Στην τάξη μας. Στην τάξη μας που ήταν πρώην αποθήκη αλλά εμάς καθόλου δε μας πείραξε....

Και επειδή ξέρω πια πως κάποια με ανακάλυψαν θέλω να σας πω πως όταν σας είπα πως δε θα χαθούμε το εννοούσα...Μη κοιτάτε που είμαι Κρήτη και ανοίγω τον υπολογιστή ελάχιστα έως καθόλου...Θα τα λέμε και απο το skype και θα έρθω να σας βρω και στην πλατεία ...
Θα μαθαίνω τα νέα σας απο το γυμνάσιο και ο,τι θελήσετε εδώ θα είμαι...

Σας λατρεύω όλους σας ...Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού και ραντεβού στην Αθήνα

( Για να στείλετε όλοι σας αγαπητοί μου αναγνώστες την θετική σας ενέργεια να είμαι και φέτος  Αθήνα)