29 Νοεμβρίου 2012

Πράγματα αυτονόητα ...αλλά όχι για όλους

Σήμερα ήρθε η μαμά μιας μαθήτριας μου στο σχολείο...Κουβέντα στη κουβέντα μου είπε τόσο όμορφα λόγια που συγκινήθηκα και ήμουν όλη μέρα με ένα χαμόγελο.
Δε θα κρύψω όμως πως προβληματίστηκα γιατί πράγματα που εγώ τα θεωρώ αυτονόητα και τα κάνω αυθόρμητα τελικά δεν είναι...
Η μητέρα μου σχολίασε θετικά πράγματα που ούτε που φανταζόμουν πως θα έκαναν εντύπωση σε ένα γονιό...Είχε τύχει και άλλες φορές και κάθε φορά τους απαντούσα "μα αυτό είναι αυτονόητο για μένα"
Και φυσικά δε μιλάω για το γνωστικό κομμάτι...Κανείς δε μου σχολίασε "αχ τι καλά που τους μάθατε τα κλάσματα/ τις αιτιολογικές προτάσεις και την μεταφορά θερμότητας με αγωγή". Κανείς.
Οι γονείς κυρίως στάθηκαν σε άλλο κομμάτι. Στη σχέση που έχω αναπτύξει με τα παιδιά. Το ξέρω πως δέσαμε και φέτος, ξέρω πως έχω την αποδοχή τους και την αγάπη τους αλλά δεν περίμενα να είναι κάτι που θα σταθούν οι γονείς γιατί πολύ απλά εγώ όλα αυτά τα θεωρώ δεδομένα.

Μου είπε η μητέρα πόσο δεμένα είναι τα παιδιά μαζί μου...Πόσο με εμπιστεύεται η κόρη της και τα άλλα παιδιά που ακούει τις συζητήσεις τους. Ο,τι το παιδί δε με φοβάται και μπορεί να μου πει τα πάντα. Προχτές είχε ένα πρόβλημα και εγώ έκατσα ένα διάλειμμα και μιλήσαμε....και το είπε στη μαμά της και ήρθε να με ευχαριστήσει. Και εγώ της απάντησα "Μα εννοείται, δε θα ακούσω το παιδί;;;"
Όχι τίποτα δεν εννοείται , μου είπε. Η μικρή ούτε τις απορίες της δε ρωτούσε στον παλιό της δάσκαλο ενώ σε μένα έχει το θάρρος να ρωτήσει τα πάντα είτε αφορά το μάθημα είτε όχι.
Μου είπε πως χάρηκε πολύ όταν είδε τα πρώτα άριστα στα τετράδια...Της λέω "ε αφού είναι πολύ καλή , προσεκτική κτλ " Μου λέει "δεν είχε ακούσει ούτε είχε δει μπράβο τα 2 προηγούμενα χρόνια"

Και αναρωτιέμαι...Είναι δυνατόν ένα παιδί να έρθει να σου μιλήσει και εσύ να τους πεις "Εχω διάλειμμα τώρα" ;;;
Είναι δυνατόν να μην επιβραβεύεις τα παιδιά ακόμα και αυτά που έχουν αδυναμίες για κάθε προσπάθεια που κάνουν;;;Οι λέξεις /φράσεις :Μπράβο, τέλεια, θαυμάσια, τα πήγες ακόμα καλύτερα, συνεχώς βελτιώνεσαι, είμαι πολύ περήφανη για σένα είναι λέξεις καθημερινές και φέτος μου είχε κάνει εντύπωση που παιδιά Στ τάξης τους έλεγα μπράβο και το σχολίαζαν συνεχώς "μου είπε μπράβο, μου είπε μπράβο"

Άλλη μητέρα όταν μιλούσαμε μου είπε πως χαίρεται ακόμα και με τις παρατηρήσεις που της γράφω κάποιες φορές "γιατί σημαίνει πως την προσέχετε και δεν αδιαφορείτε"

Και αναρωτιέμαι ξανά...Αυτά δεν οφείλει να κάνει ο καθένας μας; Πρώτα δεν πρέπει να φτιάξεις μια καλή σχέση εμπιστοσύνης με τους μαθητές σου, να έχεις ένα όμορφο ζεστό και ασφαλές κλίμα στην τάξη και μετά να προχωρήσεις σε όλα τα άλλα;Τι να την κάνω εγώ την αναγωγή στη μονάδα όταν τα παιδιά με φοβούνται;;; Όταν τα παιδιά δεν είναι χαρούμενα στο σχολείο;

Είναι πρώτη φορά που μαθητές μου , μου σχολιάζουν αρνητικά κάποιον άλλο. Μέχρι τώρα οι μαθητές μου λάτρευαν τους παλιούς δασκάλους του οπότε είναι κάτι καινούριο για μένα ...Τους λέω πως ο κάθε δάσκαλος έχει τον τρόπο του μπλα μπλα και μου απαντάνε "και τι ωραίο βρίσκεται στον τρόπο αυτό, να μην ασχολείται με τα προβλήματα μας και να μας λέει πως δεν είναι δικό του θέμα"
"Τι τρόπος είναι να μη μας εξετάζει ποτέ και να μη γράφει ποτέ κάτι στον πίνακα;"
"Και κυρία όταν κάτι δεν ήξερε απλά μας έλεγε δεν είναι ώρα τώρα ενώ εσείς μας λέτε πως δε το ξέρετε και μετά από το κενό σας το έχετε βρει και μας το λέτε"
Δεν έχω πάντα απάντηση να τους δώσω. Τους λέω πως πάντα κάτι θα πάρουν και κάτι θα δώσουν σε κάποιον δάσκαλο και πως και αυτός ο δάσκαλος τα αγαπούσε και μπλα μπλα μπλα...

Εμείς είναι μέρες που δεν ανοίγουμε το βιβλίο στα Μαθηματικά γιατί κάτι έχει προκύψει, κάτι θέλουν να συζητήσουν , γιατί έχουν τόσο πολλά πράγματα στο μυαλό τους ειδικά σε αυτή την ηλικία....Εχουν ανάγκη να μιλήσουν και να ακουστούν..Και θέλουν να είσαι εκεί.
Και δεν είναι καθόλου χάσιμο χρόνου...Και το βρίσκεις μπροστά σου αργότερα. Γιατί είναι πιο ήσυχα πλέον , γιατί με ακούνε, γιατί αν τους πω "τώρα θα κάνουμε αυτό και μετά θα μιλήσουμε" με ακούνε και δε βγάζουν κιχ. Γιατί βλέπω πως τα παιδιά που μου περιέγραφαν άλλοι δάσκαλοι "αχ αυτός θέλει προσοχή" είναι από τα παιδιά που δε τους έχω κάνει καμιά παρατήρηση εδώ και 2 μήνες...
Είναι πάλι φορές όπως πριν μια εβδομάδα που απο μια εικόνα στο βιβλίο της γλώσσας ανοίξαμε συζήτηση για δύο ολόκληρες ώρες. Με αφορμή μια εικόνα ενός πρόσφυγα τα παιδιά μίλησαν εντελώς μόνα τους ( εγώ απλά έλυνα απορίες) για τα παρακάτω : μετανάστευση, οικονομική κρίση, ρατσισμός, απόλυση,ανεργία, φορολογία, χαράτσια, αυτοκτονίες, ευρωπαϊκή ένωση,  παιδική κακοποίηση, εμπορία οργάνων, η ζωή στην επαρχία, διαδηλώσεις, αγανακτισμένοι, σύνταγμα, δακρυγόνα και και και...Και να όλα αυτά συνδέθηκαν. Και ναι χτύπησε το κουδούνι και με το ζόρι κατέβηκαν για διάλειμμα. Και τα χάρηκα. Εγώ στην έδρα παρατηρητής ( εντάξει που και που έδινα εγώ το λόγο γιατί ξέφευγαν) να τα ακούω και να τα καμαρώνω. Αλήθεια αυτές οι στιγμές είναι μοναδικές...Βρήκαν ακόμα και λύσεις για την οικονομική κρίση τα καμάρια μου.

Με τους γονείς τώρα γιατί με αφορμή μια μητέρα κάνω και την ανάρτηση συνεργαζόμαστε άψογα.Το τετράδιο επικοινωνίας λειτουργεί μια χαρά , μιλάμε , προσπαθούμε και οι δυο πλευρές και βλέπουμε πόσο βοηθάει αυτό και τα παιδιά.

Η πλάκα είναι πως ο παλιός δάσκαλος μου είχε πει πως όλα είναι καλά με την τάξη αυτή αλλά οι γονείς είναι πολύ παράξενοι, δημιουργούν συνεχώς θέματα, κάνουν παράπονα, επεμβαίνουν....και να έχω το νου μου.Εγώ πάλι έχω άλλη εικόνα...και ελπίζω να μην αλλάξει. Εγώ δεν έχω δει κανένα παράξενο μέχρι τώρα. Σίγουρα θα σου τύχουν τέτοιοι γονείς αλλά εκείνος μιλούσε για το σύνολο και δε σας κρύβω πως ένα άγχος το είχα....

Αααα και ξέχασα να αναφέρω κάτι ( άσχετο βέβαια με το θέμα της ανάρτησης)
Φέτος λέω να αφήσω λίγο τα περιβαλλοντικά θέματα και στα πλαίσια της Ευέλικτης Ζώνης να τρέξω ένα θέμα για την Ομαλή μετάβαση των παιδιών στο γυμνάσιο....Μου έδωσε το έναυσμα ο διευθυντής του σχολείου που έκανε μια δυο ώρες μάθημα στα παιδιά μου και λέω να το τολμήσω αφού και τα παιδιά το δέχτηκαν με χαρά .Εχω στο μυαλό μου κάποια πράγματα και θα το ξεκινήσουμε μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων....Ελπίζω να πετύχει και να πάνε στο γυμνάσιο έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και χωρίς άγχος....

Σας χαιρετώ :)

20 σχόλια:

  1. Δυστυχως δεν ειναι αυτονοητα!Το ζουζουνι μου ειναι καλος μεχρι στιγμης στα μαθηματα αλλα μιλαει πολυ. Η δασκαλα εχει πολυ κατανοηση αλλα νομιζω οτι ο μικρουλης το εκμεταλευεται λιγο.Βεβαια τον μαλωνει οταν ειναι ατακτος αλλα τον επιβραβευει και οταν ειναι ησυχος.Προχτες τα ακουσα απο την δασκαλα των αγγλικων. Οταν της ζητησα να μας δινει τις λεξουλες (Α δημοτικου) μου ειπε οτι αν δεν μιλουσε θα μαθαινε περισσοτερα! Ζηταω πολλα να γνωριζω τι κανουν; Τελικα με υφος το δεχτηκε αλλα να της το θυμιζει το παιδι γιατι θα το ξεχναει. Σιγα μην τον βαλω να την παρακαλαει κιολας!Εγω εννοουσα για ολα τα παιδια. Σαν συναδελφος λοιπον καταλαβαινω οτι δεν εχει νοημα να δινεις συνεχεια. Αλλα σαν μαμα καταλαβαινω την κυρια που εδωσε τοση σημασια στην προσωπικη σχεση που εχεις με τα παιδια. Μπραβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλημέρα!!!
      Απαντάω με μεγάλη καθυστέρηση σε όλους σας εδώ...
      Ναι όσο και να ξέρω πως δεν είναι αυτονόητο εμένα μου βγαίνει τόσο αβίαστα που θέλω να πιστεύω πως όποιος ασχολείται με τα παιδιά έτσι οφείλει να είναι :)
      Να μου φιλήσεις το πρωτάκι σου

      Διαγραφή
  2. Δάσκαλος από δάσκαλο έχ3ει τεράστια διαφορά! Μην απορείς.. είχα δάσκαλο που κοιμόταν στην έδρα.. τεσπα.. να είσαι καλά και να τα χαίρεσαι τα παιδάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τόσο καλά ε;;;Και έχω άσχημες αναμνήσεις ειδικά απο τη δασκάλα στην Α κ Β δημοτικού...Καλές γιορτές Ηφαιστίωνα ;)

      Διαγραφή
  3. Προφανώς τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Και από τη μεριά των δασκάλων και από τη μεριά των γονιών όμως.
    Για την πλευρά των δασκάλων έχω να πω το εξής: γιατί νομίζεις πως σου λέω συνέχεια ότι σε θαυμάζω και πως μακάρι να είχαν εσένα δασκάλα τα παιδιά μου; Γιατί ακριβώς πολύ λίγοι δάσκαλοι (από την εμπειρία μου) ασχολούνται έτσι με τα παιδιά. Οι περισσότεροι δεν είναι κακοί, απλώς είναι μέτριοι και κάνουν ό,τι κάνουν καλά μεν, αλλά χωρίς κέφι. Και υπάρχουν και οι άλλοι, αυτοί που είναι σαν τον περσινο δάσκαλο των παιδιών σου. Και η Ιωάννα είχε πέρισυ έναν τέτοιο δάσκαλο. Ο οποίος ΦΥΣΙΚΑ είχε πρόβλημα με τους γονείς και όλο μαζευόμασταν και του παραπονιόμασταν και αυτός έλεγε πως δεν καταλαβαίνει γιατί αντιδρούμε έτσι απεναντί του. Ένα άτομο που δεν τηρούσε στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής, κοιμόταν στην τάξη, δεν εξέταζε τα παιδιά ποτέ, δεν τα άφηνε να σηκώσουν χέρι για να πουν απορίες, δεν ασχολιόταν καθόλου. Ούτε με τη γιορτή που κάνει κάθε χρονο η τάξη δεν ασχοληθηκε! Μόνα τους ετοίμασαν τα παιδιά κάτι. Και βέβαια όλη η τάξη έγιναν κάτι παιδιά που δεν διαβάζαν σε κανένα μάθημα, δημιουργούσαν πρόβλημα σε όλους τους δασκάλους και τώρα προσπαθεί η καινούρια να τα μαζέψει.
    Τίποτα δεν είναι αυτονόητο λοιπόν, παρότι θα έπρεπε...

    Το ίδιο συμβαίνει και με τους γονείς όμως. Φέτος, όταν πήγα στους καθηγητές του Γιώργου να μιλήσουμε, η καθηγήτρια των μαθηματικών μου έλεγε για το πόσο καλός είναι ο Γιώργος στα μαθηματικά, αλλά έχει θέμα γιατί του φαίνονται όλα πανεύκολα και βαριέται στην τάξη και έτσι πολλές φορές χαζεύει. Και αφού συζητήσαμε κάμποση ώρα, της είπα να τον πιάσει και να το συζητήσει μαζί του, να βρουν ένα κώδικα επικοινωνίας μεταξύ τους που να δουλεύει και να τον επαναφέρει στην τάξη. Και η καθηγήτρια με χιλιοευχαρίστησε που της έδωσα το δικαίωμα να μιλήσει κατευθείαν με το παιδί!!!! Κάτι που εμένα μου φάνηκε εντελώς αυτονόητο φυσικά! Όταν της το είπα, μου είπε πως δεν ήταν καθόλου αυτονόητο και πως πολλοί γονείς έχουν θέμα.

    Τέλος πάντων, πολύ μεγάλο ήταν το ποστ μου, αλλά όλα αυτά με απασχολούν πολύ όπως καταλαβαίνεις.
    Χαίρομαι όμως πάντα να σε διαβάζω, γιατί διατηρώ έτσι μια μικρή ελπίδα για την εκπαίδευσή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου κορίτσι,
      Αργησα να απαντήσω αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ δε λένε;;;
      Δεν είχα σκεφτεί τη σκοπιά απο τη πλευρά του γονιού και έχεις δίκιο...Και εγώ αν και για σένα είναι αυτονόητο χαίρομαι και σχολιάζω θετικά το γονιό που στην ουσία κάνει αυτό που πρέπει..Απο να σου μιλάει ευγενικά, να βάζει στο παιδί υγιεινό πρωινό, να με ενημερώνει για αλλαγές στη ζωή του παιδιού, να με αφήνει να προσπαθήσω κάπως διαφορετικά με το παιδί του. Εσύ θα τα έκανες έτσι και αλλιώς , εγώ θα σχολίαζα πόσο καλή μητέρα είσαι

      Διαγραφή
  4. Πιστεύω οτι απλά εφαρμόζετε την διδασκαλία σας όπως θα έπρεπε. Όχι σαν επάγγελμα (μεταφέρω γνώσεις στα παιδιά) αλλά ως λειτούργημα (διδάσκω).
    Δεν θα περιαυτολογήσω άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ :)

      Με μια πρόταση είπες το βασικότερο...
      Καλές γιορτές σου εύχομαι

      Διαγραφή
  5. Δεν υπάρχει τίποτα αυτονόητο, ο κάθε δάσκαλος αντιλαμβάνεται τον ρόλο του διαφορετικά. Άλλοι τον βλέπουν σαν λειτούργημα και άλλοι σαν επάγγελμα, ευτυχώς ανήκεις στην πρώτη κατηγορία :-) Τα παιδιά εκτιμούν όλα αυτά, και θα τα εκτιμήσουν ακόμα περισσότερο όταν μεγαλώσουν και θα σε θυμούνται και θα λένε τι καλή δασκάλα που είχαμε τότε. Όσοι είναι στην β κατηγορία απλά τους προσπερνάνε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τίποτα αυτονόητο τελικά δεν υπάρχει πουθενά...Απο το δικό μου επάγγελμα, απο εκείνο του γιατρού, του παπά, του υπαλλήλου στην εφορία...
      Χαίρομαι γιατί πιστεύω και εγώ πως οι μαθητές μου αν με θυμούνται, θα με θυμούνται με αγάπη

      Διαγραφή
  6. Εννοείται πως τίποτα δεν είναι αυτονόητο και δεδομένο στη σχέση μαθητή-εκπαιδευτικού. Χαίρομαι τους εκπαιδευτικούς που έμπρακτα επιβεβαιώνουν πως για αυτούς η εκπαίδευση είναι λειτούργημα.
    Ανήκω στις λεγόμενες "ειδικότητες" (μουσικός) και πάντα ζήλευα τη σχέση μαθητή-εκπαιδευτικού, αφού έχετε περισσότερες ώρες να αναπτύξετε αυτήν την "ιδιαίτερη" σχέση με τα παιδιά. Άσε που στις ειδικότητες... τα παιδιά ΠΑΝΤΑ ξεσαλώνουν!!! :)
    Καλησπέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσάς τις "ειδικότητες" σας θαυμάζω...Εγώ έχω 19-25 παιδιά κατά μέσο όρο και εσείς έχετε 300+ που τα βλέπετε απο 1 έως 4 φορές την εβδομάδα..Βλέπω όμως πως τα παιδιά ακόμα και μια ώρα να σε δουν ...καταλαβαίνουν πολλά και γι αυτό άλλες χρονιές λατρεύουν πχ τη μουσικό και άλλες σου λένε "ουφ να μας κάνετε εσείς κυρία" Δύσκολο και το δικό σας έργο αλλά ευτυχώς τα παιδιά δείχνουν την αγαπη τους και σε εσάς

      ΥΓ Πως μαθαίνετε τα ονόματα τους;;;Απορία το έχω

      Καλες γιορτές :)

      Διαγραφή
  7. Είσαι πολύ καλή εκπαιδευτικός και αυτό το βλέπω σε κάθε αναρτηση σου
    Μακάρι και η κόρη μου να έχει μια τέτοια δασκάλα
    Καλό μήνα
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Μαρία Έλενα :)

      Αργησα να σου απαντήσω οπότε πλέον δε θα σου πω καλό μήνα αλλά Καλές γιορτές...
      και μια πολύ πολύ όμορφη νέα χρονιά

      Διαγραφή
  8. Μίλησαν άλλοι πριν από μένα...
    Θα συμφωνήσω.
    Αλλά ως δασκάλα κι εγώ και ως μαμά με παιδιά στην εφηβεία και προεφηβεία, μια χάρη ζητώ!
    Να ενημερώνεις για τα θέματα αλλά και την εξέλιξη της Ευέλικτης Ζώνης σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Παναγιώτα,

      Το πρόγραμμα θα το ξεκινήσουμε τη νέα χρονιά, μόλις επιστρέψουμε απο τις διακοπές...Θα κάνω αναλυτική ενημέρωση για κάθε βήμα μας
      Καλες γιορτές

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα Αννούλα!
    Οι γονείς είναι και αυτοί σαν τα παιδιά...άσε..Μακάρι να κυλήσει καλά και η υπόλοιπη χρονιά.
    ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές φορές με τα παιδιά συνεννοούμαι καλύτερα :)

      Καλές γιορτές Σοφία μου και καλή χρονιά να έχουμε

      Διαγραφή
  10. Χρόνια πολλά, φιλενάδα! Καλά, ευτυχισμένα, δημιουργικά, γεμάτα αγάπη!

    φιλάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Μαριλίτσα μου!!!

      Ο,τι καλύτερο στη ζωή σου :)Φιλάκια

      Διαγραφή