Θέλω να πάω σχολείο!!!

Σε 24 ώρες θα έχει χτυπήσει το πρώτο κουδούνι και εγώ ακόμα δε ξέρω σε ποιο σχολείο θα είμαι....Δε ξέρω σε ποια τάξη θα κάνω μάθημα , ποιους συναδέλφους θα έχω. Όχι πως θα προλάβαινα να τους γνωρίσω σε 5 μέρες αλλά θα είχες μια εικόνα....Αύριο θα είμαι και εγώ ένα πρωτάκι....Αυτό που πέρασα αυτές τις μέρες είναι πολύ ψυχοφθόρο. Κάθε μέρα στο περίμενε, κάθε μέρα να ξυπνάω και να μαι μπροστά σε μια οθόνη και να πατάω συνέχεια F5 ....Κοντεύει να ξεθωριάσει το κακόμοιρο

Εκεί που λέτε που περίμενα σε ποια περιοχή της Α Αθήνας θα είμαι φέτος σκάει και το νέο....
Περισσεύουν λέει 120 δάσκαλοι και θα πάνε σε άλλες περιοχές της Αττικής. Πλάκα μου κάνουν σκέφτομαι....Και να πάλι το άγχος και να το ψάξιμο και να τα κλάματα....Και να σκέφτομαι πως μπορεί να βρεθώ στα Κύθηρα , στα Βίλια, στα Μέγαρα....Εγώ μόνο Α Αθήνας δήλωσα , ας μη με έπαιρναν απο την αρχή αν είναι να με πάνε αλλού....

Ευτυχώς ( αν και ακόμα δεν το έχω δει το όνομα μου ) οι αιρετοί μας ήταν με το μέρος μας, έγινε και μια κατάληψη απο δασκάλους και συλλόγους και καταφέραμε το αυτονόητο. Να δουλέψουμε εκεί που μας κάλεσαν.....Κοίτα δηλαδή που νιώθεις μια ανακούφιση και μια χαρά για τα αυτονόητα...


Στραβά ξεκίνησε η χρονιά..Θέλω να πάω σχολείο...Θέλω να πάω στον Αγιασμό, θέλω να πάρω μια τάξη να ηρεμήσω.

Δε μπορώ να ζω με το φόβο πως ένα πρωί θα μου πουν "ε ψιτ φεύγεις απο εκεί και πας αλλού"