4 Ιουλίου 2012

Παιδί και αυτοκίνητο

Διαβάζοντας σήμερα το πρωί το ιστολόγιο μια μαμάς blogger είπα να κάνω μια ανάρτηση που ήθελα απο καιρό αλλά όλο το άφηνα. 
Φέτος όπως είχα γράψει και παλιότερα εκτός απο την Ανακύκλωση ασχοληθήκαμε στην τάξη και με την Κυκλοφοριακή Αγωγή. Αφιερώναμε ένα δίωρο την εβδομάδα περίπου για 2 μήνες ( αν και το θέμα το επαναφέραμε πολύ συχνά)







Ξεκινήσαμε φέρνοντας μια εφημερίδα στην τάξη που είχε εικόνες απο ένα τροχαίο ατύχημα. Ξεκινήσαμε λοιπόν τη συζήτηση στην τάξη και σχεδόν όλα τα παιδιά είχαν να διηγηθούν κάποιο περιστατικό ( ευτυχώς όχι σοβαρό ) που είχε τύχει στην οικογένεια τους ή σε κάποιοιο συγγενικό , φιλικό πρόσωπο ή απλά το είχαν δει στην τηλεόραση ( εκεί είχαμε δει και πολύ σοβαρά)
Ρώτησα τα παιδιά τι πιστεύουν πως φταίει και γίνονται ατυχήματα στο δρόμο και τα παιδιά έβγαλαν το συμπέρασμα πως οι οδηγοί παραβιάζουν τα σήματα, τρέχουν , πίνουν κτλ Δε θα κάνω τώρα ανάλυση όλου του προγράμματος εδώ. Σε γενικές γραμμές έπεσε πολύ πολύ κουβέντα, ερωτηματολόγια, εικόνες, παραμύθια, κείμενα ....Αυτό που τους άρεσε πιο πολύ ήταν οι μέρες που βγήκαμε στην αυλή , σταθήκαμε στα κάγκελα και παρατηρούσαμε τα αυτοκίνητα και τους πεζούς ....Καταγράφαμε τα λάθη που έκαναν και τις παραβάσεις. Αφού δεν κατέβηκε κανένας οδηγός να μου πει τίποτα πάλι καλά....Φανταστείτε τώρα να φωνάζουν 19 παιδιά "Ιιιιιιιιιιιιι κυρίααααααααααααααααα κυριάααααα μηχανήηη χωρίς κράνοςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς" 
Ε σιγά σιγά ησυχάσαμε και υπακούσαμε .Παρατηρώ και καταγράφω σιωπηλά. Τα αποτέλεσματα απογοητευτικά. 
Ενώ τα παιδιά λοιπόν γνώριζαν ή έμαθαν στην συνέχεια τι είναι σωστό και τι όχι  δε τα εφάρμοζαν σε μεγάλο βαθμό.Τα περισσότερα παιδιά κάθονταν στο μπροστινό κάθισμα ή στο πίσω χωρίς ζώνη. Σχεδόν κανένα παιδί σε ειδικό καθισματάκι ( ένα παιδί μόνο ) κατάλληλο για αυτά.Μου έλεγαν λοιπόν πως ζώνη βάζουν μόνο αν πηγαίνουν μακρυά για να μη τους γράψει ο τροχονόμος. Μετά απο κουβέντα και άσχετα παραδείγματα καταλάβαμε πως κάποια πράγματα δεν τα κάνουμε μόνο επειδή τα λέει ο νόμος αλλά για να προστατεύουμε το σώμα μας και τη ζωή μας. 
Η πορεία του προγράμματος με απογοήτευσε. Πολλές φορές σκέφτηκα "τι τα λέω τώρα αυτά;" "γιατί κάθομαι και ψάχνω και διαβάζω και ετοιμάζω υλικο;" 
Θα σας αναφέρω 3 περιστατικά που τα έγραψα και στο σχόλιο που έκανα στο ιστολόγιο που μου θύμισε πως ένιωθα τότε...

Σκηνικό έξω απο το σχολείο.

Μια μαμά μου λέει “άντε ελάτε να σας πάω εγώ σπίτι”
Μπάινω μέσα σε αμάξι , βάζω ζώνη και ακούω τη μαμά να λέει “καλέ εδώ κοντά μένετε τι βάζετε ζώνη;;;”
Το παιδί φυσικά στο πίσω κάθισμα, χωρίς ζώνη. Απαντάει η μικρή “Μαμά η κυρία είπε πως πρέπει πάντα πρέπει να φοράμε ζώνη μπλα μπλα μπλα” και η μαμά
“Ωωω ακόμα δεν μπήκες στο αμάξι μας ζάλισες…ασε την κυρία να ησυχάσει ”

Σκηνή 2

Εξω απο σχολείο . Μαθήτρια πάει να μπει στο πίσω κάθισμα.
Λέει ο μπαμπάς “Γιατί κάθεσαι πίσω;;;;”
Η κυρία είπε πως ακόμα και σε κοντινές αποστάσεις μπορεί να γίνει κάποιο ατύχημα.
Ο μπαμπάς “Κάτσε παιδί μου μπροστά σπίτι πάμε όχι στο Ηράκλειο

και τελευταία σκηνή….

Μαμά με βλέπει το δρόμο
-Αχ τι μας έκανες μωρέ κυρία Αννα. Εχω τη μικρή κάθε μέρα και σκούζει και δε θέλει να ανέβει στη μηχανή χωρίς κράνος. Τα τρομάξατε τα παιδιά…

Αλλά πέρα απο τα περιστατικά αυτά τα παιδιά συνέχισαν να μου λένε πως κάθονται μπροστά / πίσω χωρίς ζώνη, πως ανεβαίνουν σε μηχανές χωρίς κράνος , πως ο μπαμπάς θα τρέχει παραπάνω, θα πιει και θα οδηγήσει. Και νιώθω πως και οι δικοί μου μαθητές όταν μεγαλώσουν θα γίνουν μαμάδες και μπαμπάδες που θα κάνουν τα ίδια ακριβώς.
Και κάπου εκεί με έπιανε η απογοήτευση και έλεγα "εγώ δε ξανακάνω τέτοιο πρόγραμμα"
Και πάλι εκεί μια φωνή μου έλεγε "εσύ θα κάνεις αυτό που θεωρείς σωστό. Και ένα μόνο παιδάκι να φορέσει ζώνη και ένας μόνο μαθητής ενήλικάς αργότερα θα θυμηθεί εκείνη την κυρία που κατι τους είχε πει και αυτόματα να φορέσει τη ζώνη του...ε και μόνο για ένα παιδί αξίζει.
Απο την άλλη αναρωτιέμαι...Γιατί τόση ανευθυνότητα ;Και όχι μόνο για τα παιδιά τους αλλά και για τη δική τους ζωή.
Πόσο δύσκολο είναι να  φορέσεις ζώνη;Πόσο δύσκολο είναι να μη τρέχεις σαν παλαβός απλα για να φτάσεις 5 λεπτά πιο νωρίς, να πίνεις και να οδηγείς , να παραβιάζεις στοπ και άλλες πινακίδες;Και όταν έρθει η κλήση να γκρινιάζεις κιόλας...
Ειχαμε πάει με τα παιδιά στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Μας έδειχνε ο τροχονόμος το φωτεινό σηματοδότη και τόνισε πως το πρόστιμο είναι τσουχτερό, αν θυμάμαι καλά 700 ευρώ ( 350 αν το πληρώσεις σε 10 μέρες)  και πως εεεε είναι πολλά λεφτά. Στην τάξη που το συζητήσαμε ξανά τους είπα πως είναι πολύ πολύ μικρό το πρόστιμο. Τα παιδιά λένε "μα όχι κυρία είναι πολλά λεφτά" Τους λέω "σκεφτείτε λίγο τι  μπορεί να προκαλέσει αυτός ο οδηγός" Σκέφτονται και ένα μικρό λέει "Εχετε δίκιο, λίγα είναι. Αμα σκοτώσει έναν άνθρωπο ή τον αφήσει ανάπηρο τί είναι 700 ευρώ για μια ζωή"

Θα μπορούσα να γράφω ώρες αλλά τώρα ήθελα να τονίσω το θέμα "παιδί και αυτοκίνητο" .Ε για μένα συγγνώμη κιόλας αλλά θέλει αυτόφωρο και να σου πάρουν άδεια και δίπλωμα για κανένα μήνα. Να κάνεις και κάποιες ώρες εθελοντικές σε κανένα νοσοκομείο , να δεις παιδάκια θύματα απο τροχαία να δεις μηπως και βάλεις μυαλό. Αν εσύ δεν θες να βάλεις ζώνη δε μπορώ να σε βάλω με το ζόρι. Το παιδί όμως είναι ευθύνη σου....και θα έπρεπε να τρως και ένα προστιμο για "εκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο"

Ουφ τα είπα και ξελάφρωσα :)


25 σχόλια:

  1. Γειά σου Άννα. Σαν μαμά, έχω να πω πως είναι τουλάχιστον ανόητο και απερίσκεπτο από μέρους μας, να φροντίζουμε να δίνουμε στα παιδιά μας την καλύτερη τροφή, να τα ντύνουμε καλά για να μην κρυώσουν, να τους κάνουμε τα εμβόλιά τους κ.λπ και στο τέλος, να τα βάζουμε σε ένα αυτοκίνητο χωρίς κάθισμα ή ζώνη. Είναι από τα πράγματα που δυστυχώς δεν προλαβαίνεις να μετανιώσεις. Αν την ώρα που οδηγώ συμβεί ένα ατύχημα και το παιδί μου πάθει κάτι (λιγότερο ή περισσότερο σοβαρό) δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου. Ο γιος μου ήταν από μωρό πολύ συνεργάσιμος και πάντα καθόταν στο καθισματάκι του χωρίς γκρίνια. Η κόρη μου μας έχει αλλάξει τα φώτα. Άρχισε να λύνει τη ζώνη της από 18 μηνών και το σταμάτησε τώρα που έγινε 5 ετών. 3 1/2 χρόνια μας είχε τρελλάνει. Σε μια διαδρομή 45 λεπτών, έλυνε τη ζώνη της 4 - 5 φορές και έπρεπε να σταματάμε για να την ξαναδέσουμε. Γκρρρρρρρρρρ........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σταμάταγες όμως...δεν είπες "δε βαριέσαι"
    Και εδώ βλέπεις μωράκια ( που δεν μπορούν να λύσουν τη ζώνη) και τα έχουν έτσι πίσω στο κάθισμα απλά μέσα σε καλάθι. Αν είχε πάρει ένα καινούριο σερβίτσιο φαντάζομαι θα το πρόσεχε περισσότερο.

    Και μετά όταν συμβεί το κακό όλοι λένε "τι ατυχία είχε αυτή η μάνα και αυτός ο πατέρας και έχασαν το αγγελούδι τους"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν μου αρέσει να το παίζω τέλεια γιατί σίγουρα έχω κάνει λάθη στο μεγάλωμα των παιδιών μου. Όμως το θέμα αυτοκίνητο είναι από τα πιο σοβαρά που έχει να αντιμετωπίσει ένας γονιός. Ένα ψάξιμο στο you tube με βιντεάκια από ατυχήματα, θα πείσει και τον τελευταίο "έλα μωρέ, σε εμένα θα τύχει;". Εάν δεις πόσα παιδιά χάνονται κάθε χρόνο σε τροχαία ατυχήματα θα σοκαριστείς. Δεν θα επιτρέψω ποτέ στον εαυτό μου να φτάσει στη θέση να σκεφτεί "κι αν του είχα βάλει τη ζώνη;;;;;;;". Άσε που εγώ πάντα ως οδηγός ή συνοδηγός φοράω ζώνη. Για τον εαυτό μου φροντίζω να είναι ασφαλής, για το παιδί μου δεν θα φροντίσω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φυσικά και θα κάνουμε λάθη.Και οι γονείς μου έκαναν και εγώ κάνω και θα κάνω. Εδώ ομως παίζουμε με το ζωή ενός παιδιού που μόνο του δε ξέρει να προστατεύσει τον εαυτό του.Και όλα αυτά τα παιδιά σαν ενήλικες λογικά θα ακολουθήσουν τα χνάρια των γονιών τους.

    Πριν μερικά χρόνια είχε πνιγεί ένα παιδάκι στην Κρήτη στην πισίνα ενός ξενοδοχείου. Τα τοπικά ΜΜΕ βούιξαν ( το είχα ακούσει όμως και στα άλλα κανάλια) Ολοι έλεγαν για τα ξενοδοχεία που δεν έχουν ναυαγοσώστες και όλοι έλεγαν το μακρύ και το κοντό τους...και πόσο πλήγμα είναι αυτό για τουρισμό μπλα μπλα
    Και μετά ήρθε ο ιατροδικαστής...Το παιδάκι δεν πνίγηκε. Επαθε ανακοπή καρδιας. Οχι δεν είχε προβλημα υγείας και δε το γνώριζε. Το παιδάκι είχε πέσει στην πισίνα αφού είχε πρώτα φάει ένα κλαμπ σάντουιτς και ένα παγωτό.Η είδηση πέρασε στα ψιλά...κανείς δεν είπε τίποτα άλλο. Τυχαία το άκουσα σε τοπικό κανάλι....Δε ξέρω πως μπορείς να ξεπεράσεις κάτι τέτοιο. Ετσι και αλλιως η απώλεια δεν ξεπερνιέται..Αλλά αν ξέρεις πως μπορούσε να ήταν όλα αλλιως αν... αν, αν
    Ξέρεις πόσες φορές με "κοροιδεψαν" φίλοι όταν αφού είχαμε φάει όλο τον κατάλογο της ταβέρνας εγώ περίμενα ενα 3ωρο για να πέσω;;;Πολλές. Φαντάζομαι οταν οι φίλοι μου ήταν μικρά παιδιά δεν είχαν τη μαμά το μπαμπα τη γιαγια κλτ να λέει "Φαγαμε 2 , άρα μετα τις 5 θα πάμε θάλασσα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχω χάσει δύο πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα από τροχαίο.Την κοπέλα του αδερφού μου 20ετών και την ανιψιά μου 2 ετών.Η πρώτη καθόταν πίσω δεν φορούσε ζώνη, η δεύτερη δεν ήταν στο καθισματάκι της.Πρίν από αυτά τα περιστατικά δεν φορούσα ζώνη κι έτρεχα σαν τρελλή.Μετά από αυτά φοράω ζώνη ακόμη και για ένα μέτρο, εννοείται πως το παιδί είναι σε ειδικό καθισματάκι δεμένο με τη ζώνη και του αυτοκινήτου και του καθίσματος, ενώ έχουμε αγοράσει δύο καθισματάκια ένα για κάθε αμάξι (ναι το ξεφτιλίσαμε χαχα!). Δυστυχώς βλέπω κι εγώ διάφορα εγκληματικά.Παιδιά συνοδηγοί σε μηχανάκι χύμα, παιδιά 3 και 5 ετών στο μπροστινό κάθισμα, παιδιά στην αγκαλιά της μαμάς τους στο πίσω κάθισμα.Και δεν είναι μόνο οι γονείς είναι και οι άλλοι οδηγοί που σε βλέπουν με το μωρό και δεν σέβονται.Κολλάνε από πίσω σου σώνει και ντε να πας με 200 χλμ. επειδή έτσι τους καπνίζει ή παραβιάζουν το στόπ και σε βρίζουν κι από πάνω επειδή έχεις μέσα το μωρό και δεν μπορείς να κατεβείς να τους γ..σεις τη μάνα.Ακόμη και σε αυτό το ζήτημα, βασιλεύε η υποκρισία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θυμάμαι εκείνη την ανάρτηση για την κοπέλα του αδερφού σου και δε σου κρύβω είχα πλαντάξει στο κλάμα...

      Το έχω δει και εγώ αυτό που λες...Μπροστά αυτοκίνητο με μωράκι και πίσω ο "εξυπνάκιας" να βαράει την κόρμα και στην πρώτη ευκαιρία να κάνει παράνομη προσπέραση.
      Οσο για τα δυο καθισματάκια καλά κάνετε και εγώ το ίδιο θα κάνω αργότερα αν γίνω ποτέ μαμά. Μη σου πω πως θα βάλουμε και ένα στο αμάξι του παππού :)
      Έχουν μια λογικοί μερικοί με τις αποστάσεις λες και μόνο στην εθνική οδό χάνονται ζωές

      Διαγραφή
    2. Εμεις εχουμε 2 καθισματακια σε καθε αυτοκινητο.χαχα!

      Διαγραφή
  6. Μπράβο για το άρθρο σου, αλλά μπράβο σου πιο πολύ για την προσπάθεια που καταβάλεις στο να μάθουν τα παιδιά μας πιο είναι το σωστό και το πρέπον. Από κάτι τέτοια μικρά πράγματα αλλάζει ο άνθρωπος αλλά και ο κόσμος όλος !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάρη καλώς ήρθες!
    Μακάρι η προσπάθεια και κάθε προσπάθεια που γίνεται στο σχολείο να έβρισκε ανταπόκριση στην οικογένεια...και το αντίστροφο. Αλλά πολλές φορές με πιάνει απογοήτευση δε το κρύβω. Μετά πάλι λέω "και για ένα μόνο παιδί αξίζει, μόνο για ένα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν είναι δυνατόν! Δεν νοιάζονται για την ασφάλειά τους αυτοί οι γονείς!!!;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα,
      Σίγουρα αγαπάνε τα παιδιά τους πολύ. Σίγουρα θέλουν μόνο το καλό τους...
      Πιστεύω πως σκέφτομαι "έλα μωρέ τι θα πάθει;Τιποτα δε θα γίνει..."

      Διαγραφή
  9. ολα σωστα και ολα ορθα το θεμα ειναι να βαζουν τα καθισματακια αλλα να τα βαζουν σωστα!Ενα μεγαλο λαθος ειναι και αυτο δεεν γινεται σωστη τοποθετηση των καθισματων με αποτελεσμα να ειναι το ιδιο πραγμα με το να μην εχουν βαλει καθολου καθισματακι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα,
      Το θεωρώ δεδομένο εγώ πως αν έχεις καθισματάκι θα το βάλεις σωστά...Ε;;;
      Δεν είναι;;;

      Διαγραφή
  10. Ε! τώρα άμα σου πω πάλι ΜΠΡΑΒΟ εγώ θα φταίω;!! Επαναλαμβάνομαι αλλά σου αξίζουν χίλια μπράβο γι'αυτό που κάνεις...λειτούργημα κανονικό και όχι τελειώνω την αγγαρεία της δουλειάς παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω!!! Έμεινα άφωνη από τα παραδείγματα που έφερες με τους γονείς!!! Ειδικά με αυτήν που σου είπε ότι τα φόβισες τα παιδιά!!!! Τί άλλο θα ακούσουμε!!! Αντί να τα δείχνουν οι ίδιοι στα παιδιά τους, τα αποθαρρύνουν κιόλας!!! Αλλά όταν αύριο μεθαύριο γίνει κάτι, θα φταίνε οι άλλοι!!! Η νοοτροπία του Έλληνα με απογοητεύει καθημερινά!!!!
    Άννα μου να συνεχίσεις την προσπάθεια... αξίζει!!!!
    Φιλιά πολλά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γεια σου κορίτσι !!!
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
    Είδες καλέ, πήγα αν βρω και το μπελά μου...Μα να τρομάξω τα παιδιά;;;Ντροπή :)

    Και εγώ απογοητεύομαι σε πολλά επίπεδα καθημερινά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλως σε βρηκα!Συγχαρητηρια για τη σταση σου.Μην σταματησεις να τους μαθαινεις το σωστο για τη ζωη τους.Αφου εχουν ανευθυνους γονεις ας μαθαινουν τουλαχιστον απο σενα.Αλλωστε βοηθας και τους γονεις που εχουν την ιδια γνωμη με σενα αλλα και εκεινους που ακουν τα παιδια του και αναγνωριζουν το λαθος τους.Ειχα το ιδιο προβλημα με τα πεθερικα μου που ακομα δεν το εχουν καταλαβει οτι κανουν το παιδι μου αεροσακκο αλλα τουλαχιστον το δεχονται πια και ας μην συμφωνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα,
      Ακριβώς έτσι σκέφτηκα τις στιγμές που έλεγα "μα για ποιον τα λέω αυτά;;"
      Σε ευχαριστώ για το πέρασμα.

      Καλό μεσημέρι :)

      Διαγραφή
  13. Και λίγα λες! Και μένα με κάνει έξαλλη αυτό το θέμα! Εσύ εννοείται θα συνεχίσεις την καλή δουλειά! Έστω και έναν να επηρρεάσουμε, κάτι έχουμε κάνει!
    Χαιρετισμούς*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα!!!
      Ναι έτσι πρέπει και έτσι κάνω..Ακόμα και για ένα παιδί αξίζει :)

      Διαγραφή
  14. Άννα είσαι μια δασκάλα που τιμάς το ρόλο σου
    κάτι που σπανίζει σήμερα
    έχω μια ανάρτηση που αξίζει να τη δείς
    "η προσευχή του παιδαγωγού"

    σου εύχομαι υγεία και δύναμη για να πλάθεις μελλοντικούς χρήσιμους ανθρώπους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mαρία καλώς ήρθες !!!
      Σε ευχαριστώ πολύ ;)
      Τρέχω να βρω την ανάρτηση αν και υποψιάζομαι τι είναι...

      Διαγραφή
  15. Ηρθε ο καιρος να σας αφησω για λιγο για το καλοκαιρι.Φορεστε το ομορφο χαμογελό σας και πάρτε μαζι την ομορφότερη διάθεση οπου και αν πάτε.Ας διώξουμε για λίγο τα πράγματα που μας στενοχωρούν και ας απολαυσουμε ένα ησυχο καλοκαίρι.ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΒΡΩ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΣΟΥ!!!!Συγχαρητηρια για ολη την προσπαθεια σου.Πρεπει καποιοι γονεις να σταματησουν να ειναι ανευθυνοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σε ευχαριστώ Σκρουτζάκο!!!
    Καλες διακοπές και τα πουμε ξανα οταν επιστρεψεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή