H Γαλατούλα

Αντίδραση πρώτη στο άκουσμα :Σκεφτομαι και γράφω (Παραγωγή γραπτού λόγου το λένε τωρα) : Οχιιιιι!!!Κυρία σε παρακαλουμε να μη γραψουμεεε...Κυριαααα!!!

Και τι να κανει η κυρία;Να το αφησει να περασει έτσι;
Τους λεω λοιπον , εντάξει δεν θα γραψουμε θα παιξουμε ομως ενα παιχνιδι!!!Θέλετε;Η απάντηση ακούστηκε υποθέτω και απο τους περαστικούς.

Σκεφτηκα λοιπόν να κάνω την εργασία παιχνίδι!!!

Δινεις στα παιδια μια τυχαία λέξη.Καλό είναι να τη δώσουν και τα παιδιά. Απλα στην πρωτη αποπειρα την εδωσα εγώ.
Απο κάθε γράμμα της λέξης τα παιδια λένε μια άλλη λέξη -οποια τους ερθει στο μυαλό. Με τις λέξεις που είπαν τα παιδιά ζητάς μετά να γράψουν μια ιστορία. Οι λέξεις συνηθως είναι συνήθως άσχετες μεταξύ τους.

Ιδού το πρώτο μας αποτέλεσμα....
Η ιδέα απο το βιβλίο "Γραμματική της Φαντασίας"
Ηλέξη που δοθηκε ήταν :
ΘΑΛΑΣΣΑ
Οι λέξεις που ειπαν τα μικρά μου:
Θρανίο
Άσσος
Λάχανο
Αγελάδα
Σοφός
Σαλάτα
Αγωνία

Και να η ιστορία τους!

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια αστεία αγελάδα που πήγαινε σε ένα αγελαδοσχολείο.

Η αγελάδα πήγαινε στην Τρίτη Αγελοδοτάξη και καθόταν στο πρώτο θρανίο. Την αγελάδα την έλεγαν Γαλατούλα Μίλκου και δίπλα της καθόταν ο Σοκολατούλης Μπεεεε.

Τα μαθήματα που έκαναν στο αγελαδοσχολείο ήταν :

Αγελαδινά, Ερευνώ πως βρίσκω χόρτα, Τυροκομικά, Η ζωή στο λιβάδι, Μμμμμμουσική, Γάλα και Άρμεγμα. Προαιρετικά όποιο αγελαδάκι ήθελε έκανε και Ανθρωπόγλωσσα.

Η Γαλατούλα ήταν άσσος στην Ανθρωπόγλωσσα ενώ ο Σοκολατούλης στα Αγελαδινά.

Ο δάσκαλος τους ο κύριος Μιλκίσιος Ασπρομαυρούλης ήταν πολυ σοφός.

Εκείνο το πρωί είχαν τεστ στο μάθημα ¨Ερευνω πως βρισκω χόρτα".Η Γαλατούλα ήταν γεμάτη αγωνία. Αραγε θα τα κατάφερνε;Αν έπαιρνε καλό βαθμό η μαμά της είχε τάξει να την πάει στο Τζάμπο Μοσχαρέ.

Ο δάσκαλος ζήτησε σε καθένα μαθητή να βρει κάποιο χόρτο.Οχι σε ολους τα ιδια γιατί θα γινόταν χαμός στο λιβάδι.Στη Γαλατούλα ζήτησε να βρει ενα ομορφοκαμωμενο λάχανο. Αρχισε να ψαχνει απο εδω και απο κει. Στο δρόμο συνάντησε ένα μοσχαράκι. Της ζήτησε λίγο γάλα και η Γαλατούλα πρόθυμα του εδωσε το παγουρίνο της. Για να την ευχαριστησει της εδειξε ενα μερος που ειχε πολλά λάχανα. Όντως εκεί βρήκε πολλά μεγάλα, όμορφα, καταπράσινα, νόστιμα λάχανα. Εκοψε και μερικά για τη μαμά της.

Γυρισε χαρούμενη στο σχολείο και πήρε φυσικά ένα αγελαδοδέκα. Ο Σοκολατούλης μπέρδεψε τα τσιμούλια με τους ασκολυμπρους και δεν πηρε και τοσο καλο βαθμό. Ωστόσο ο κυριος τους ειπε ενα μεγάλο μπράβο σε ολα τα παιδια ασχετα αν τα καταφεραν. Γι αυτο τον αγαπουσαν τοσο πολύ.

Μάλιστα εδωσε σε ολα τα παιδια 3 μεγαλα πορτοκαλι καροτα γιατι ηταν η πρωτη φορα που εβγαιναν χωρις αυτον στο λιβαδι και δεν έκαναν καμια ζημια.

Η Γαλατουλα γυρισε με ανυπονησία σπιτι της και εδωσε σε μαμα της λάχανα και καρότα. Η μαμά της η κυρία Φουσκαλιτσα Κουδουνίτσα έφτιαξε σε ένα βαρέλι που ηταν κομμενο στη μεση μια τεράστια ζουμερή , πολυχρωμη , φρέσκια και νόστιμη σαλάτα. Η Γαλατούλα έφαγε του σκασμου και πηγε για υπνο κάτω απο ενα μεγαλο δεντρο.

Στο ονειρο της εβλεπε ήδη τα ράφια του Τζάμπο Μοσχαρέ....

Αυτα έγραψαν τα μωρα μου..Σβησε γραφε σβησε γραφε, πολλες οι ιδεες πολλες οι φωνες για να μην χαθει η έμπνευση της στιγμης και να το αποτελεσμα...

Την ιδια μεθοδο την ακολουθησα για καιρό και ακομα την ακολουθω γραφοντας πλεον και ο κάθε μαθητης ατομικά ή σε μικρες ομάδες ομορφες ιστορίες!!!