Η γιορτή μου φέτος έπεφτε Κυριακή...Παράλληλα με τη γιορτή με έριξε για λίγο στο κρεβάτι μια ίωση και έλειψα λίγο από το σχολείο...
Τη μέρα της επιστροφής ο διευθυντής μου είπε να μην κατέβω στην προσευχή γιατί έκανε κρύο έξω και να μείνω στο γραφείο.
Αναβαίνω μετά από λίγο στην τάξη και βλέπω την πόρτα κλειστή ( τους έχω πει πως δε θέλω να κλείνουν την πόρτα)
Χτυπάω την πόρτα, ανοίγω και....
....ακούω 3 μπαμ και ανοίγουν κάτι σαμπάνιες με κομφετί. Ακούω απο 19 παιδιά να μου λένε "Χρόνια πολλά , καλώς ήρθατε" και η αγκαλιά μου γέμισε...Γέμισα και εγώ απο ευτυχία.
Παρατηρώ την τάξη. Στολισμένη με σημαιάκια, μπαλόνια, αφίσες, μεγάλες κάρτες και ένα μίνι μπουφέ...
Βούρκωσα αλλά κρατήθηκα και δεν έβαλα τα κλάματα. Τα έβαλα αργότερα στο σπίτι όταν διάβασα ξανά τις κάρτες τους και είδα τις φωτογραφίες ( πάντα έχω μαζί μου τη φωτογραφική στο σχολείο)
Και πάνω που χάζευα τη στολισμένη τάξη μου λένε "Κυρία κοιτάξτε στο δέντρο..Ήρθε ο Άγιος Βασίλης. Και άρχισα να μαζεύω σακούλες, σακούλες, σακούλες και έχασα το λογαριασμό...
"Ένα δώρο από τον καθένα μας είναι κυρία"
Και άνοιξα τα δώρα μπροστά τους ( αφού το απαίτησαν) και έλαμπαν τα μάτια τους απο χαρά ....
Και έλαμπα και εγώ απο ευτυχία....
Κάθε χρόνο δένομαι με τα παιδιά, όσοι με διαβάζετε το βλέπετε στις αναρτήσεις μου. Φέτος όμως με την Στ τάξη νιώθω διαφορετικά. Το να έρθει να σε αγκαλιάσει ένας έφηβος δεν είναι καθημερινό φαινόμενο. Το σ αγαπω το λένε πιο δύσκολα σε σχέση με τα παιδιά πχ της πρώτης ή της τρίτης.
Χορέψαμε , βγάλαμε φωτογραφίες , φάγαμε, σφιχταγκαλιαστήκαμε...
Και έμαθα πως όλα μαζί είχαν την ιδέα, όλα μαζί βρήκαν το διευθυντή , ρώτησαν πόσες μέρες θα λείψω , ψώνισαν , στόλισαν. Εκείνο το πρωί πήγαν σχολείο πιο πρωί και δεν κατέβηκαν προσευχή για αυτό μου είπε και ο διευθυντής να μην κατέβω..Όλοι στο κόλπο. Είχαν φέρει και λάπτοπ για να ακούμε μουσική.....
Τα λατρεύω αυτά τα παιδιά, τα λατρεύω.....Το καλύτερό δώρο μου έκαναν ( και δεν εννοώ τα δώρα στο δέντρο που και αυτά είναι υπέροχα) αλλά για όλο αυτό που οργάνωσαν, για τη μεγάή αγκαλιά γιατί μου είπαν "μας έλειψες κυρία" και νιώθεις πόσο πολύ το εννοούν....
Τη μέρα της επιστροφής ο διευθυντής μου είπε να μην κατέβω στην προσευχή γιατί έκανε κρύο έξω και να μείνω στο γραφείο.
Αναβαίνω μετά από λίγο στην τάξη και βλέπω την πόρτα κλειστή ( τους έχω πει πως δε θέλω να κλείνουν την πόρτα)
Χτυπάω την πόρτα, ανοίγω και....
....ακούω 3 μπαμ και ανοίγουν κάτι σαμπάνιες με κομφετί. Ακούω απο 19 παιδιά να μου λένε "Χρόνια πολλά , καλώς ήρθατε" και η αγκαλιά μου γέμισε...Γέμισα και εγώ απο ευτυχία.
 |
| Απο μαθήτρια μου, ταλέντο η μικρή |
 |
| Ο πίνακας είναι πιο όμορφος έτσι |
 |
| 'Ένα μέρος απο το μπουφέ |
 |
| Στολισμός |
 |
| Αφίσα |
 |
| Ευχές |
Βούρκωσα αλλά κρατήθηκα και δεν έβαλα τα κλάματα. Τα έβαλα αργότερα στο σπίτι όταν διάβασα ξανά τις κάρτες τους και είδα τις φωτογραφίες ( πάντα έχω μαζί μου τη φωτογραφική στο σχολείο)
Και πάνω που χάζευα τη στολισμένη τάξη μου λένε "Κυρία κοιτάξτε στο δέντρο..Ήρθε ο Άγιος Βασίλης. Και άρχισα να μαζεύω σακούλες, σακούλες, σακούλες και έχασα το λογαριασμό...
Και άνοιξα τα δώρα μπροστά τους ( αφού το απαίτησαν) και έλαμπαν τα μάτια τους απο χαρά ....
Και έλαμπα και εγώ απο ευτυχία....
Κάθε χρόνο δένομαι με τα παιδιά, όσοι με διαβάζετε το βλέπετε στις αναρτήσεις μου. Φέτος όμως με την Στ τάξη νιώθω διαφορετικά. Το να έρθει να σε αγκαλιάσει ένας έφηβος δεν είναι καθημερινό φαινόμενο. Το σ αγαπω το λένε πιο δύσκολα σε σχέση με τα παιδιά πχ της πρώτης ή της τρίτης.
Χορέψαμε , βγάλαμε φωτογραφίες , φάγαμε, σφιχταγκαλιαστήκαμε...
Και έμαθα πως όλα μαζί είχαν την ιδέα, όλα μαζί βρήκαν το διευθυντή , ρώτησαν πόσες μέρες θα λείψω , ψώνισαν , στόλισαν. Εκείνο το πρωί πήγαν σχολείο πιο πρωί και δεν κατέβηκαν προσευχή για αυτό μου είπε και ο διευθυντής να μην κατέβω..Όλοι στο κόλπο. Είχαν φέρει και λάπτοπ για να ακούμε μουσική.....
Τα λατρεύω αυτά τα παιδιά, τα λατρεύω.....Το καλύτερό δώρο μου έκαναν ( και δεν εννοώ τα δώρα στο δέντρο που και αυτά είναι υπέροχα) αλλά για όλο αυτό που οργάνωσαν, για τη μεγάή αγκαλιά γιατί μου είπαν "μας έλειψες κυρία" και νιώθεις πόσο πολύ το εννοούν....
Όμορφα που το κανόνισαν! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο τους! :)
Να είσαι καλά και Χρόνια πολλά έστω και αργά!
Ευχαριστώ πολύ!!!
ΔιαγραφήΝαι ομορφα, ομορφα και η δασκάλα έγινε λιώμα :)
Καλές γιορτές καλέ μου φίλε
Tέτοιες όμορφες στιγμές να ζεις πάντα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα με υγεία
Φιλάκια ...
Ευχαριστώ για την όμορφη ευχή...Καλές γιορτές εύχομαι και μια υπέροχη νέα χρονιά!!!
ΔιαγραφήΤι συγκινητικό! Είσαι πολύ τυχερή Άννα μου! Εύχομαι πάντα τέτοιους καλούς μαθητές να έχεις! Τα παιδιά έχουν ένστικτο, αν δεν ήσουν κι εσύ εντάξει μαζί τους, προφανώς δεν θα προέβαιναν σε μια τέτοια κίνηση! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές γιορτές!!
Είμαι είμαι τυχερή...Για τα παιδιά μου φέτος και για όλα τα παιδάκια που είχα τόσα χρόνια....Τα εκτάκια με κατέκτησαν πάντως, τα αγαπώ, τα αγαπώ , τα λατρεύω!!!
ΔιαγραφήΚαλές γιορτές Δανάη μου!!!
Δεν είναι τυχαίο πως σου δείχνουν τόση αγάπη! Σου εύχομαι Χρόνια Πολλά και πάντα να εμπνέεις τα παιδιά σου για να δίνουν απλόχερα την αγάπη τους. Καλά Χριστούγεννα Άννα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έτυχε απλά πέτυχε και φέτος...Τα παιδιά ευτυχώς καταλαβαίνουν πολλά και σου ανταποδίδουν την αγάπη τους και κάθε τρόπο....
ΔιαγραφήΦιλια και καλές γιορτές!!!
Σας ευχομαστε ολοι για τη γιορτη σας, σας ειχα γραψει σε αλλη ανάρτησή σας και σας ειπα ότι τα παιδια νοιωθουν τις αρετες σας, επειδη τα χρονια μου ειναι τα διπλα απο τα δικα σας, θα σας πω μια ιστορια, σε εκεινη την εποχη που οι πρωτοβουλιες δεν ηταν επιτρεπτες απο τους Δασκαλους (λογω πολίτικων γεγονοτων στη χωρα μας ημουν μαθητης στο δημοτικο στη Τεταρτη δημοτικου) ειχαμε εναν Δασκαλο καλη του ωρα που ηταν 100 χρονια μπροστα, μεγαλος σε ηλικια για εμας, αλλα Κυριος. Καταλάβαινες παρα την αυστηροτητα οτι αγαπουσε ο,τι εκανε και δεν εγινε Δασκαλος μονο για τη θεσουλα στο δημοσιο, πραγμα που και απο τοτε υπηρχε διαδεδομενο σα συνηθεια αλλα αγαπαγε τη δουλεια του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδε οτι τα παιδια γυρναγαμε μονοι μας σπιτι, και μια μερα μας εβγαλε στο δρομο εν ωρα μαθηματος με δικη του ευθυνη. Μας εμαθε τα σηματα να κοιταμε στο δρομο της σημανσης για τα αυτοκινητα για να καταλαβαινουμε πως να διασχιζουμε το δρομο, και να μη προσεχουμε σε λαθος μερια και τα αυτοκινητα να ερχονται απο την αλλη. Μας κατεβασε με τα ποδια απο την πλατεια Κυψελης στην Αγιου Μελετιου και Πατησιων που εχει ακομα αν θυμαμαι καλα αρκετα φαναρια για να μας μαθει πως να περναμε το δρομο με τα αυτοκινητα. Απο οσους μας παλαιους μαθητες του ημασταν τοτε στη ταξη κανενας δεν εχει ξεχασει τι μας εμαθε αυτος ο ανθρωπος και με κινδυνο της καριερας του ...
Φανταστειτε οτι μετα απο μερικες μερες οταν πηγαινα με τον πατερα μου καπου του εκανα εγω παρατηρηση που διεσχιζε το φαναρι με το κοκινο ανθρωπακο το Σταματη, και ο πατερας μου απορημενος με ρωτησε που το ξερω εγω αυτο, και του ειπα οτι ο δασκαλος μας εφερε εδω να το δουμε...
Τετοιες μικρες λεπτομερειες τα παιδια δεν τις ξεχνανε και καλα εκαναν και σας οργανωσαν τη γιορτη οχι μονο γιατι το αξιζετε, αυτο το ξερει ο Θεος και εκεινα οταν μεγαλωσουν και οι καρποι της σπορας σας αποδωσουν, αλλα γιατι θελησανε να σας επιστρεψουν λιγο την αποδωση της αγαπης που επενδυσατε στη καρδια τους, ομορφο ειναι ! Μακαρι να υπαρχουν και αλλοι Δασκαλοι να σας αντιγραψουν αναγκη το εχει η χωρα μας. Χρονια σας πολλα οχι μονο για τη γιορτη σας και 2013 περιστερια να σας φροντιζουν Ολους.
Ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σας και για τις ευχές...
ΔιαγραφήΕυχαριστώ και για την ιστορία που μοιραστήκατε για το δάσκαλο της...Μακάρι και οι δικοί μου μαθητές να με θυμούνται έτσι μετά απο πολλά χρονια...
Πολλές ευχές σας στέλνω για την καινούρια χρονιά που έρχεται...Υγεία, τύχη και πολλές ευτυχισμένες στιγμές
Ευχαριστώ για τίς Ευχές και Ευχομαι το ίδιο σε όλους εδώ που έρχονται.
ΔιαγραφήΌμως αρπάζω την Ευκαιρία απο τις παρατηρήσεις σας τοσο τις δικιές σας όσο και της αλλης κυρίας που σαν Καθηγήτρια έζησε την ταση περιθωροποίησης απο πλευρας συναδέλφων σας, που δυστυχως όπως είδατε και ξερετε πια συνήθως κινητρο της ειναι η Ζηλεια, ετσι επιτρεψτε μου να μοιραστουμε ολοι μαζι ενα ρητο ενος Ινδού σοφού πού ελεγε : " Ο Κοσμος ειναι σαν ενα δοχειο γεματο απο ζαχαρη και αμμό. Να ζειτε σαν τους σοφούς που οταν βαζουν το χερι τους μεσα στο δοχείο διαλεγουν μόνο τη ζαχαρη"
Μην αφήνετε τις καρδιές σας να βουρκώνουν απο την Ακαρδια και την Ακηδία των ανθρωπων, γεμιστε τις καρδιες σας και τις μπαταρίες σας απο την Γλυκήτητα και την Εκτιμηση στα ματια των μαθητων και των γονιων τους, και αν μεγαλώνοντας συνατατε παλαιους μαθητες και δεν αλλαζουν πεζοδρόμιο αλλα τρεχουν να σας αγκαλιασουν, αυτο σημαινει ότι μονο ζαχαρη βαλατε στη καρδια τους απο το βαζο του μοχθου σας την ωρα της μαθησης.
Ζητω συγνωμη που γραφω με πολλα λαθη, πληκτρολογώ γρηγορα και ορθογραφος δεν ημουν ποτέ, βαλετε οτι βαθμο θελετε στο γραπτο μου λογο, παραδεχομαι και απο το 0 και εως το 2 !!!! αλλά καλυτερα να γραφω με λαθη παρα τη μανια των παιδιων σαν την κορη μου που γραφουν με greeklish... (λεω να την αποκληρωσω αν συνεχισει έτσι
Διαγραφή..)
Χρόνια πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα την ανάρτησή σου και χάρηκα!!
Τι γλυκά και αξιαγάπητα παιδάκια και μπράβο και στο Διευθυντή που συνεργάστηκε μαζί τους!
Έχω και μία απορία. Οι άλλοι δάσκαλοι πως βλέπουν όλες αυτές τις εκδλώσεις λατρείας προς το πρόσωπό σου; Χαίρονται; Είμαι περίεργη......
Χρόνια πολλά Βιβή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες μωρέ τα καλά μου;;;
Χμ όσο αφορά την ερώτηση σου...Ηθελα να το σχολιάσω και στην ανάρτηση αλλά είπα να μη χαλάσω το όμορφο κλίμα...
Οι περισσότεροι το είδαν θετικά μου είπαν πόσο καλά παιδιά έχω , ρώτησαν τι ακριβώς μου έκαναν και 1-2 είχαν βοηθήσει τα παιδιά στην προετοιμασία
Πάμε σε αυτά που με στεναχώρησαν τώρα
Τα παιδιά ζήτησαν απο ένα συνάδελφο να τα βοηθήσει και εκείνος αρνήθηκε...
Κάποια άλλη βγήκε απο τάξη της είπε με ύφος "Ησυχία , επιτέλους" και έκλεισε με δύναμη την πόρτα..Τα παιδιά δεν έκαναν τόση φασαρία...απλά είχαν ανοίξει την πόρτα γιατί σκούπιζαν τα χαρτάκια απο τις σερπαντίνες που είχαν πετάξει...
Το χειρότερο τώρα..
Δασκάλα με ρωτάει :
-Τι δώρα σου έφεραν;
Της απαντάω αναλυτικά, μες στην καλή χαρά εγώ για όλα και μου λέει
Α τίποτα της προκοπής...Ολο βλακείες πάνε και παίρνουν...
Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ.
Την Παρασκευή που κλείσαμε έφεραν δώρο σε εκείνη μια μαθητρια της και πάλι γέλαγε και έλεγε στο γραφείο πως τηνς εφεραν πάλι βλακεία, πως τι να το κάνει, θα το πετάξει κλτ κτλ κλτ
Μου ήρθε να τη δείρω...
Οπότε γενικά κατάλαβα πως δεν πρέπει να λες και πολλά...Στο τέλος θα νιώσω και άσχημα για όσα κάνουν τα παιδιά μου;;;
Ααα ναι ακουσα και το άλλο...
Πως όλα τα έκαναν επειδή θα έβαζα βαθμούς....
Περιμένω απάντηση σου , αλήθεια :)
Το φανταζόμουν πως έτσι θα αντιδρούσαν κάποιοι "συνάδελφοι" γι αυτό και σε ρώτησα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα την τύχη να τελειώσω το σχολείο σε κάποιο λύκειο της Πλάκας (φαντάζομαι ότι έχεις γνωρίσει πλέον καλά την Αθήνα) και να έχω κάποιους εξαιρετικούς καθηγητές, εξαιρετικούς τόσο ως λειτουργοί όσο και ως άνθρωποι με αποτέλεσμα ο ρόλος του καθηγητή να φαντάζει στη συνείδησή μου ως το ύψιστο ιδανικό.
"Θα γίνω και εγώ καθηγήτρια" σκέφτηκα.
Και κάποτε έγινα και ήρθε η ώρα που πέρασα για πρώτη φορά την πόρτα του σχολείου όχι πλέον ως μαθήτρια. Και σιγά σιγά ήρθε η προσγείωση και η μερική ισοπέδωση!! Όχι από τα παιδιά!! Που στη δική μου περίπτωση δεν είναι μικρά παιδιά αλλά έφηβοι λίγο πριν ανοίξουν τα φτερά τους και πετάξουν στη σκληρή πραγματικότητα της κοινωνίας.
Που μπορεί να είναι 16 ή 17 ή 18 χρονών και να μη σε αγκαλιάζουν όπως τα μικρά αλλά έχουν το δικό τους τρόπο να σου λένε πόσο εκτιμούν την προσπάθειά σου να τα βοηθήσεις, πόσο ανησύχησαν την πρώτη φορά που μπήκες σοβαρή μέσα στην τάξη αλλά τώρα διαπιστώνουν πόσο cool είσαι και χαίρονται και κατανοούν το μαθημά σου, που θέλουν να τα συνοδέψεις στην πενταήμερη εσύ και κανείς άλλος και ένα σωρό άλλα.
Η προσγείωση ήρθε από τους συναδέλφους. Από τον απολυταρχικό διευθυντή, τους καθηγητές που γκρινιάζουν για τις εφημερίες και για τις επιπλέον ίσως ώρες (μιλάμε για 1 επιπλέον την εβδομάδα) που θα πρέπει να κάνουν μέχρι να έρθει κάποιος αναπληρωτής ώστε να μη χαθούν ώρες από μαθήματα που εξετάζονται πανελλαδικά, για τα τμήματα που έχουν κάποια παιδιά με προβληματική συμπεριφορά και δεν τα θέλει κανείς και αρκετά άλλα.
Βέβαια μέσα στα σχολεία μας, θεωρώ, ότι η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών μας αποτελείται από άριστα καταρτισμένους ανθρώπους με διάθεση, κέφι, ιδέες και αγάπη για το λειτούργημά τους και τα παιδιά. Ξέρω πολλούς.
Όμως πρέπει να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν και κάποιοι άλλοι (όπως και σε κάθε επάγγελμα) που κουβαλούν τη μιζέρια τους από το σπίτι τους στο χώρο εργασίας τους με αποτέλεσμα να επηρεάζουν αρνητικά, παιδιά και συναδέλφους.
Θα πρέπει λοιπόν Άννα να ζήσουμε όλοι με αυτή την παραδοχή.
Εσύ θα εξακολουθήσεις να κάνεις όσο το δυνατόν καλύτερα αυτό το οποίο ορκίστηκες να κάνεις την ημέρα που ανέλαβες διορισμό, τα παιδιά θα συνεχίσουν να σε λατρεύουν, επειδή όμως πρέπει να τα έχουμε και καλά με τους συναδέλφους (διότι αν προκαλούμε άθελά μας τη ζήλεια τους, ένα μικρό λαθάκι που μπορεί να κάνουμε κάποια στιγμή, μπορεί να το μετατρέψουν σε θηλειά να μας πνίξει),
θα πρέπει να είσαι και διακριτική και να περιορίζεις αυτές τις εκδηλώσεις αγάπης των παιδιών όσο το δυνατόν μέσα στην τάξη.
Άλλωστε η τάξη μας όταν χτυπά το κουδούνι και κλείνουν οι πόρτες, είναι το οχυρό μας, ο χώρος της αυτονομίας μας, τον οποίο βέβαια πρέπει να αξιοποιούμε παραγωγικά και προς το συμφέρον των παιδιών κάτι το οποίο ήδη ξέρεις και κάνεις.
ΤΟ ΟΧΥΡΟ σας να είναι η καρδια σας και οπλο σας το βλεμμα σας !
ΔιαγραφήΠαντα τα παιδια εχουν αλανθαστο το συναισθημα μεσα τους σαν 6η Αισθηση, ποιος Δασκαλος ειναι Αληθινος και ποιος δεν ειναι...
Παρατηρειστε πως βγαζουν παρατσουκλια για τους δασκαλους που δεν τους συμπαθουν και θα δειτε την ακριβεια της γνωμης τους. Αρα ξερουν που τους "περνά" το δικό τους ή όχι.. Το ίδιο όμως συμβαίνει και για την αγαπη που παιρνουν, ξερουν να εκτιμησουν την αληθινη απο την ψευτικη, μπορει να μην εχουν μαθει να ΤΗ ΔΙΝΟΥΝ πάντα, αλλα ξέρουν να την εκτιμήσουν.
Αυτό που εγώ "είδα" μέσα από το κείμενό σου, είναι απέραντη αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγάπη για το λειτούργημά σου, και αγάπη για τα "παιδιά σου".
Είμαι σίγουρος πως νοιώθεις πίκρα τα χρόνια που ζούμε, με παιδάκια που είναι από φτωχές οικογένειες και δεν έχουν τα απαραίτητα. Είμαι απόλυτα σίγουρος, κι ας μην σε γνωρίζω κάν.
Σε βρήκα εντελώς τυχαία, απο ένα σχόλιό σου, στο Blog του κοινού μας φίλου (Theo o khpouros) και έπεσα πάνω στην ανάρτησή σου αυτή, που ομολογώ με συγκίνησε.
Να έχετε μια υπέροχη νέα χρονιά, εσύ και τα μικράκια σου :)
Φαίνεται ε;Δε κρύβεται και ούτε θέλω να το κρύψω γι αυτό και σχεδόν όλες οι αναρτήσεις μου είναι για τα παιδιά μου...
ΔιαγραφήΔυστυχώς τα δυο τελευταία χρόνια βλέπω πόσο έχει επηρεάσει η κρίση τα παιδιά...Λέξεις οπως ανεργία,απολυση,πετρέλαιο, χρέη ,στεγαστικό, τα ακούς ακόμα και απο πρωτάκια.Μια δύσκολη στιγμή που τώρα θυμήθηκα ειναι όταν ένα μικρό μου δεν ήρθε κάποια μέρα σχολείο και την επόμενη μου είπε πως δεν είχε χρήματα να φέρει γλυκά για τη γιορτή του.Σε τσακιζουν όλα αυτά...Σε σενα μπαίνω συχνά...απλά δεν έχει τύχει να σχολιάσω...
Καλές γιορτές να έχεις...θα τα λέμε
Καλή χρονιά Άννα !!να ειναι γεμάτη απο ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές!!!τα παιδάκια σου έκαναν τα ομορφότερα δώρα!!! τι καλό να σε αγαπουν τόσες πολλές ψυχούλες γεματες αγάπη και καλοσύνη ,είσαι πολυ τυχερή!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί πιό όμορφο από το να είσαι με μικρά παιδιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα και από εδώ Άννα μου :)
Νομίζω δε μπορούσα να κάνω κάποια άλλη δουλειά...
ΔιαγραφήΚαλώς ήρθες και απο εδώ :)
καλησπερα και απο μενα. Τι ομορφο πραγμα η πραγματική αγαπη! διαβαζα το κειμενο σου και ειχα ενα χαμογελο στο προσωπο μου να με συντροφευει. Ειναι ευλογια στις μερες μας (και οχι μονο) να ειναι ικανος να δινεις και να λαμβανεις απλωχερα αγαπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ να δεις χαμόγελο που είχα και έχω κάθε μέρα που μιλάω με τα παιδιά ειδικά φετος που έχω εκτη...
ΔιαγραφήΤα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα και αν τα αγαπάς σε αγαπούν και αυτά χωρις να περιμένουν ανταλλάγματα
Συγκινηθηκα πραγματικά !!! Θα ήθελα πάρα πολύ και τα παιδιά μου να εισπράξουν κάποια στιγμή τόση αγάπη από κάποια δασκάλα .. Μπράβο !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλίνα σε ευχαριστώ πολύ!!!
ΔιαγραφήΤα παιδιά τα λατρεύω...Και χαίρομαι που τα παιδιά το εισπράττουν τόσο εύκολα και στο ανταποδίδουν στο δεκαπλάσιο