Τα πιο όμορφα γενέθλια!!!

΄Οπως έγραψα στην προηγούμενη ανάρτηση τα μικρά εδώ και μέρες κάτι σκάρωναν...το οποίο εγώ το είχα καταλάβει...αλλά έκανα λίγο την Κινέζα.

Ειναι τόσο αθώα που μου ειχε πει ενα παιδι "κυρια σας εχουμε μια ωραια εκπληξη"

Ολη η ταξη κοιταζει τον μαθητη με άγριο ύφος και αυτος να λέει :

"Μα τι κοιτάτε , αφου δεν είπα τι!!!"

Εγω έκανα πως δεν καταλαβαινα ακομα και οταν εβλεπα στα κρυφα να μαζευουν χρηματα, να ψηφιζουν, να πετάνε χαρτάκια ο ένας τον αλλο, να γράφουν , να σβήνουν , να διαφωνούν, να χαίρονται και να με κοιυάνε πονηρά....

Την Δευτέρα μου είπαν "κυρια σας παρακαλούμε μην κάνετε απεργία την Τετάρτη"

Και την Τετάρτη λοιπόν πήγα σχολείο (καλά είχα καταλάβει πολλά και δεν ήθελα να τα στεναχωρήσω, οποτε έκανα απεργία την Τρίτη)

Πάω λοιπόν σχολείο και τα μικρά είχαν βάλει τα μεγάλα μέσα και ο διεθυντής και άλλοι συνάδελφοι με κράτησαν λίγο παραπάνω σε γραφείο.

Αυτό που είχα φανταστεί όμως ήταν πολυ μικρό μπροστά σε αυτό που είδα

Μπαινω στην τάξη και 21 παιδιά έπεσαν πάνω μου λέγοντας μου "χρονια πολλα κυρία".

Η έδρα με τραπεζομάντηλο (παιδικό εννοείται) και πάνω μια τεράστια τουρτα, δωρα, κάρτες, ζωγραφιές...

Ο πίνακας γεμάτος ευχές και καρδούλες....και πολλες πολλες αγκαλιές...(οχι ο πινακας καλε, εγω..)

Ειχαν φερει σπιτικές πίτσες, πατατάκια, πορτοκαλάδες , ολα ετοιμα και στρωμένα στα θρανία...

Δεν εχω λόγια να σας περιγράψω τι ένιωσα.Οταν ακουσα το τραγουδακι απο 21 παιδια τα οποια είχαν βάλει όλη την ένταση της φωνης (πολλά τα ντεσιμπέλ) ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα. Απλά δεν περιγράφεται...

Πριν λίγες μέρες διάβασα ένα άρθρο σε διαδίκτυο το οποιο μιλούσε για την αποστροφη των μαθητων προς τους δασκάλους/καθηγητές (για μενα ολοι ειμαστε δασκαλοι)...Τα παιδια νιωθουν αποστροφή , τα παιδιά δε θέλουν να πηγαίνουν σχολειο μπλα μπλα...οι δάσκαλοι είναι άχρηστοι, φταινε για την οικονομικη κριση κτλ κτλ

Για να είμαι ειλικρινής όταν το διάβασα απλά γέλασα. Λίγο πήγε να με στεναχωρήσει αλλα δεν τα καταφερε.

Ετσι και αλλιως σαν μαθητρια δεν ένιωσα ποτε αποστροφη για το σχολειο. Αγαπούσα και σεβόμουνα δασκάλους μου (με καποιες εξαιρεσεις ) και το σχολειο μου άρεσε πάντα και μάλιστα πολυ!!!Αλλά ούτε σαν δασκάλα ένιωσα πως τα παιδιά νιώθουν κάτι τέτοιο. Και φυσικά δεν μιλάω μόνο για μένα. Σε οσα σχολεια και αν εχω παει ποτε δεν το ειδα αυτο για κανενα. Ολοι οι συναδελφοι μου εχουν καλες σχεσεις με τα παιδια και τα παιδια τους λάτρευουν. Και τα δικα μου μικρά αγαπουν πολυ πολυ και την παλιά τους δασκαλα,μιλανε γι αυτην με τα καλυτερα λόγια και την νοιαζονται, την αγαπανε.

Οχι πως ειμαστε ολοι τελειοι ( δεν βάζω ουτε εαυτο μου μεσα) αλλά σε όλα τα επαγγέλματα υπαρχουν οι καλοι οι κακοι, αυτοι που νοιαζονται και οι αδιάφοροι. Και είναι άσχημες οι γενικεύσεις

Οποτε το χθεσινό παρτυ ήταν μια επιβεβαιωση για τις σκεψεις μου. Γιατι σε ολο αυτο που ετοιμαζαν εδω και 3 εβδομάδες , η αγωνία , η χαρά, ο σχεδιασμός, η επιλογη της τουρτας, του δώρου είναι απο παιδιά 8 χρονών. Απο παιδια που δεν περιμενουν κατι να κερδισουν. Παιδιά που απλα σε αγαπάνε και στο δείχνουν....Και ηταν τα καλυτερα μου γενεθλια..Και τους το είπα και το χάρηκαν ακόμα πιο πολύ!!!

Η άλλη η συγκίνηση ήρθε το διάλειμμα. Μια παλιά μου μαθητρια ήρθε μου ευχηθηκε και μου εφερε ενα δωρο. Φυσικά και δεν είναι η αξία του δώρου που με συγκίνησε αλλά η κίνηση ειδικα απο ένα παιδι που δε το κανεις καν μαθημα!!!

Μικρά μου αλήθεια σας είπα!!!Ηταν τα πιο ομορφα γενεθλια!!!

Σας ευχαριστω πολυ πολυ πολυ!!!

UPDATE Νομίζω πως σε εκείνη την παλιά αναρτηση πρεπει να προσθέσω και τα φετινά μου γενέθλια