17 Μαρτίου 2009

Άκρα του τάφου σιωπή στην τάξη βασιλεύει...

Λοιπόν σχετικά με το προηγούμενο ποστ...

Να μην παρεξηγηθω...Ο λόγος που ήθελα σήμερα να μαι σχολειο δεν ειναι πως δεν μπορώ μακρυα του...Εντάξει , αγαπώ το σχολειο , την ταξη, τα παιδια μου αλλά δεν βάζω και σε κίνδυνο την υγεια μου.Ούτε με χαλάει μια μέρα εκτός.....

Απλά την άλλη Παρασκευή θα λείπω σε ένα σεμινάριο και νιώθω άσχημα να λείπω συχνά απο σχολείο...Θα μου πείτε "πόσο συχνά λείπεις";;;Έξι χρόνια που δουλεύω μόνο αναρρωτικές και εκπαιδευτικές άδειες έχω πάρει.

Όταν λείπεις τα παιδιά περιφέρονται σε άλλες τάξεις και ζωγραφίζουν όλη μέρα ή απλά ενα "τυχερος" θα εχει 50 παιδιά (αναλογα τι εχει αποφασιστει απο σύλλογο για την αναπληρωση)
Στη δευτεροβάθμια απλα τα παιδια εχουν κενο και εσυ με την απουσάα σου δεν δημιουργείς καμια αναταραχή...
Έχοντας λοιπον εγω σε μυαλο μου το σεμινάριο ντρεπόμουν (ναι, μουτζωστε με) να λειπω και σήμερα και αλλη Παρασκευή...
Ξέρω πως ειναι βλακεία μου γιατι μπορεί μετά να αναγκαστώ να κάτσω 10 μέρες σε νοσοκομείο...
Το πρόβλημα ομως ειναι γενικό...Ολοι σχεδόν αρρωστοι παμε σχολειο και αλλοι αφηνουν τα παιδια τους σπιτι με πυρετο και τρεχουν πανω κατω το διαλειμμα (ευτυχως ειμαστε σε μικρη πολη)Και ολα αυτα για να μη δημιουργησουμε αναστατωση..Λες και καποιος θα μας δωσει βραβειο γι αυτο...

Σημερα λοιπον πηγα σχολειο και οσο και αν φαινεται απιθανο δεν εβγαλα λεξη(μονο ψιθυριστα έδινα οδηγίες σε ενα παιδί απο κάθε ομάδα)
Πηγαμε σε βιβλιοθηκη, διαβασαν βιβλία, ζωγραφισαν, παιξαμε παιχνιδακια απο τα λογισμικα των νεων βιβλιων,εκαναν τους δασκαλους και παρεδωσαν και παρακατω μαθημα σε Θρησκευτικά και εγω δεν εβγαλα αχνα...Σεβαστηκαν απολυτα την κατασταση μου, ηταν απιστευτα ησυχα, και οποιος τολμουσε να φωναξει γινοταν χαμος απο τα αλλα παιδια"Σταματα να μιλας, η κυρια ειναι αρρωστη" .Ειλικρινά δεν περίμενα να είναι τόσο υπάκουα.
Τωρα ειμαι καλυτερα αν και αυριο θα συνεχισω να μη πολυμιλαω σε σχολειο...
Καποια στιγμη θα βαλω και εγω μυαλο και οταν θα μαι αρρωστη θα καθομαι σπιτι μου...
Φιλια και ευχαριστω για σχολια σας!!!

14 σχόλια:

  1. Αννούλα μου περαστικά σου κοπέλα μου!!!
    Πρόσεχε τον εαυτό σου γιατί αν μη τι άλλο η φωνή μας χρειάζεται!!!!!!
    Εχεις δίκιο,εμείς για να λείψουμε το σκεφτόμαστε δυο φορές παραπάνω απ΄το αν ήμασταν σε κάποια άλλη υπηρεσία!!!!
    Γιατί πραγματικά ταλαιπωρούνται τα παιδιά!!!!
    Πάντως είσαι μικρούλα ακόμη,κανείς γλυκιά μου όσα χρόνια και να περάσουν δεν πρόκειται να σου πει μπράβο ή ευχαριστώ!!!
    Γι'αυτό κοίτα να προσέχεις την Αννούλα!!!!
    Πόσες φορές με πυρετό άφηνα τα παιδιά μόνα στο σπίτι και να τα τηλέφωνα, να στο διάλειμμα να πεταχτώ!!!!
    Τι να κάνουμε έτσι είναι!!!
    Αν είσαι φιλότιμος σ΄αυτήν την ζωή δεν αλλάζεις!!!!
    Αυτό όμως που πραγματικά σε συγκινεί είναι η συμπεριφορά των παιδιών ακόμη και από τα πιο ζουζούνια!!!!Παναγίτσες!!!!!

    φιλάκια πολλά!!!
    πολλά περαστικούλια!!!:)
    sorry για το ...σεντόνι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα ίδια ακριβώς πέρασα αρκετές φορές στα 8 χρόνια που εργάζομαι. 6 χρόνια δεν πήρα ούτε μία άδεια, πέρυσι πήρα 11 μέρες για να έχω τη μάνα μου στο νοσοκομείο της Κω και φέτος 4 για την παρουσίαση του βιβλίου μου στη Θεσσαλονίκη κι άλλες 3 τονάλλο μήνα για την αντίστοιχη παρουσίαση στην Αθήνα. Τα παιδιά αν κατάφερες να σε αγαπήσουν είναι λογικό να ωρύονται αν κάποιο από αυτά σπαέι τον"κανόνα" ότι ΔΕΝ πρ΄πει να κάνουμε φασαρία σήμερα γιατί η κυρία μας είναι άρρωστη. Περαστικά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πήρες την πιο μεγάλη και αυθόρμητη απόδειξη της αγάπης που σου έχουν τα παιδάκια σου. Φαίνεται πως έχεις κτίσει μαζί τους μια σπουδαία σχέση ώστε να αντιδράσουν τόσο όμορφα. Να`σαι καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου για να γίνεις γρήγορα καλά. Περαστικούλια σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γλυκια μου ομως ολα καλα ετσι οπως τα λες αλλα αν εχεις πχ λαρρυγγιτιδα (που λογικα αυτο ειναι) ειναι κολλητικη
    Δεν ειναι χειροτερο αυτο? ή η οποιαδήποτε ίωση?
    Μην εισαι τοσο "καλή"... δεν κανει καλο στην υγεια και οχι μονο..

    Φιλια και περαστικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εγώ λέω να τους μάθεις νοηματική με την μουρλή δασκάλα που έχουν μπλεξει!!!!χιχιχιχι :P
    Μάκια καλή μου κ περαστικούλια σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μουρλή δασκάλα εεε;;;
    Καλάααααα δε θα ανεβω Αθηνα;Θα σου πω εγω ποια ειναι ποιο μουρλή!!!
    (Εεεε φυσικά εγώ..)
    Μουκια καλη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα Μαρία!!!
    Σημερα ειμαι ακομα καλυτερα...Σε αυτο που λες εχεις δικιο..Βεβαια ασχετο η λαρυγγιτιδα νομιζα πως δεν ειναι κολλητική...
    Πολλα φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα Νίκο,
    Σταματησα λιγο διαβασμα βιβλιο σου και ηρθα να δω τα νεα σας απο εδω..Δε θα σου πω τωρα κάτι, θα εχεις μια γενικη αποψη οταν το ολοκληρωσω..Χθες παντως διαβαζα μεχρι τις 2 και ολο ελεγα σταματαω και ολο συνεχιζα...
    θα τα πουμε, καλο βραδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αντρια καλως ηρθες..Σε ευχαριστω για επισκεψη σου.Οντως και σημερα τα μικρα μου εδειξαν ποσο με σεβονται και με αγαπανε.Μπορει γενικα αλλες μερες να ναι ζωηρα, να μιλανε, να μην με ακουν καθολου καποιες φορες αλλα σημερα και χθες ειχαν αψογη συμπεριφορα διάβαζαν ακομα και τα χειλη μου και βρηκαμε πολλους τροπους επικοινωνιας...Σημερα ειμαι ακομα καλυτερα αλλα λεω να κρατησω την αφωνια στην ταξη για 2 μερες ακομα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαριάν τι να ΄πω τωρα εγω που τα ειπες ολα!!!
    Αυτο μου λενε και μεγαλυτεροι συναδελφοι...Να κοιταζω και την Αννα....Σημερα ειμαι πιο καλα!!!
    Σε χαιρετω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η διανοητική εξόντωση του εβραιοσάξονα μισέλληνα Νιμιτς από την ΟΕΑ!

    http://ellhnkaichaos.blogspot.com/2009/03/blog-post_6625.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αννούλα μου περαστικά! Σε νιώθω και σε καταλαβαίνω, όπως επίσης και ταπαιδιά!

    Μια από τα ίδια είχα πάθει πέρσυ. Φυσικά στον γιατρό δεν είχα πάει για το συγκεκριμένο γιατί μέρες πριν είχα πάει για αντιβίωση και λοιπά φάρμακα λόγω ίωσης. Όταν έχεις και πρησμένες αμυγδαλές, δεν μπορείς να κάνεις πολλά... όχι απλά φωνή δεν έβγαινε... Με το που άνοιγα το στόμα να πάρω αναπνοή για να μιλήσω, απλά έλεγα το πρώτο γράμμα της λέξης και μετά έβηχα και δάκρυζα (όχι από συγκίνηση)... Απελπιστική κατάσταση σου λέω. Και γω επίσης δεν μπορούσα με καμία δύναμη να αφήσω την τάξη μου γιατί ποιος θα τα πρόσεχε 26 καλούδια;;;; Φυσικά και ήταν πολύ πιο ήσυχα τα παιδιά και με την δική μου κατάσταση.. Και όποτε ζωήρευαν και δεν μπορούσα να βγάλω λέξη, χρτυπούσα την πόρτα του διπλανού τμήματος και με την νοηματική έλεγα στη συνάδελφό μου να τους βάλει μια φωνή χαχαχαχα. Μέχρι και εκεί έφτασα :D

    Όταν είσαι καλός, επαγγελματίας, πονόψυχος, δυστυχώς αυτά παθαίνεις. Πρέπει να την προσέχουμε την υγεία μας... και πρέπει να το καταλάαααααβουμε! Ας όψεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Astropeleki μου καλημερα...Δεν εχω κατι να πω για σχολιο σου.Μονο οτι σε καταλαβαινω απολυτα!!!
    Πολλα φιλακια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή