Στίχοι: Γιώργος Κλεφτογιώργος
Μουσική: Σοφία Βόσσου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πάλι μέτρησα τ΄αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε
μόνο τα δικά σου χέρια δε μ΄ εγκαταλείπουνε
πώς μ΄αρέσουν τα μαλλιά σου στη βροχή να βρέχονται
τα φεγγάρια στο κορμί σου να πηγαινοέρχονται
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας
Τα φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα
σαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ΄τα χαράματα
στων ματιών σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου
στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας
Βασίλης Κωνσταντίνου.. αυτο τα λεει ολα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραιο το τραγουδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχει και "παρασυνθημα";
:)
Όμορφο τραγουδάκι. Και κάπως μελαγχολικό. Ιδανικό για τα πρωινά του Σεπτέμβρη, που οι πρώτες δροσιές κάνουν την εμφάνισή τους....
ΑπάντησηΔιαγραφήεκτός απο το τραγούδι....υπέροχο ήταν και το βιολί... μα τι όργανο γλυκό ήταν αυτό...κόλλησα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειο το τραγούδι... Και το βιολί πολύ καλό! Και ο Βασίλης άπαιχτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Αννούλα! Εμείς δεν τα είπαμε ακόμα! Καλό φθινόπωρο, καλή σχολική χρονιά κι ό,τι επιθυμείς γλυκειά μου! Είδα και τις φωτογραφίες απ'τις διακοπές σου και θυμήθηκα εκείνα τα μαγικά μέρη. Να είσαι πάντα καλά, φιλάκια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑννούλα γλυκιά νά μαστε πάλι! το τραγούδι μου θύμισε τα...νιάτα μου, όπου τότε, Παπακωνσταντίνου και ξερό ψωμί! Αυτός ο άνθρωπος όταν τραγουδάει είναι σαν ν' απαγγέλει ποίηση! Φιλιά χίλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Akon..Τον λεχω δει 3 φορές live.Είναι απίθανος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Αντωνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι δεν έχει παρασύνθημα!!!
Καλημερα Φωτη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μενα με μελαγχολεί αλλα παράλληλα μου αρέσει!!!
Καλώς τον Δημήτρη!!!Χαιρομαι που σου αρεσει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου γλυκιά μπουρμουλήθρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο φθινόπωρο Μαρία μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω ακομα να μαζευτω...Και το σχολείο που αρχιζει τα μπανακια και οι βολτες συνεχιζονται...Θα χειμωνιασει και θα τα λεμε πιο συχνα!!!
Καλως την Λενα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερασες ομορφα φανταζομαι το καλοκαιρι ε;Τωρα διαβαζω το βιβλιο σου!!!
Πράγματι, πολύ όμορφο! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλη σχολική χρόνια Αννούλα :))
ΑπάντησηΔιαγραφή(και παντα με την ίδια γλυκύτητα και υπομονή στους μαθητές σου. δεν ειναι και πολλοί δάσκαλοι πλέον, που θεωρουν το λειτουργημα τους, λειτούργημα. πήξαμε πια στους "επαγγελματιες"..)
φιλιά :))
Μαριλένα, συγγνώμη αν επεμβαίνω, αλλά είμαστε επαγγελματίες και όχι λειτουργοί! Επιστήμονες και όχι κομπογιαννίτες. Και ως τέτοιους θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν. Πληρωνόμαστε για να 'μαστε αποτελεσματικοί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα 'μαστε άνθρωποι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑννούλα, συμπάθα με αν διαφωνούμε, αλλά αυτή είναι η άποψή μου, η οποία μάλιστα συμφωνεί με το σύνολο των επιμορφωτών και Συμβούλων μας...
φιλιά
Μαριλένα καλη σχολική χρονιά και στο Ραφάκι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως το μικρό της παρέας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαριλία θα συμφωνησω μαζι σου..
Ενα επάγγελμα κανουμε και εμεις οπως ολοι...Και οπως παντου σε ολα τα επαγγελματα ετσι και σε μας υπαρχουν καλοι και κακοι...Εγω ειμαι μικρη ακομα (οχι οσο εσυ :))μη βαράς ) αλλά προσπαθω για το καλυτερο...
Μπορω να καταλάβω τι εννοεί η Μαριλένα επειδή ειχαμε συζητησει καποια πραγματα περυσι..Γι αυτο πιστευω και τα εισαγωγικά...
Παντως καποιοι το εχουν κανει αυτο καραμελα...
Τι ταξη θα παρεις εμαθες;;;
Κανατε κανενα μαθημα με τον κυριο Περικλειδακη;
Άννα, για τάξη θα μάθω μάλλον τη Δευτέρα, αν και... "φοβάμαι" ότι θα μου αφήσουν τα πολύ μικρούλια! Και τότε θα χρειαστώ, μάλλον, και τη δική σου βοήθεια, κυρίως στον τομέα της ψυχολογικής υποστήριξης! χιχι! Καραμελοπρωτάκια που κλαίνε και απειθαρχούν; Παναγία βόηθα! :):):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, κάναμε με τον κύριο Περικλειδάκη, καθώς και με πολλούς ακόμα Πανεπιστημιακούς του Ρεθύμνου. Δεν τους ήξερα, αλλά όλοι τους ήταν αξιολογότατοι.
Α, και πού 'σαι... εγώ θα 'μαι το μικρό της ιστορίας και δεν παραδίδω... πιπίλα στον αιώνα τον άπαντα! :):):):):):):):)
Ο κυριος Περικλειδακης ηταν συμβουλος μας εδω στην Ιεραπετρα μεχρι περυσι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα μικρα εχουν αλλες χαρες...
3 χρονια πρωτακια, αρα καταλαβαινεις...
Μαλιστα την πρωτη φορα που ειχα πρωτη το σκηνικο ειχε ως εξης...
Εγω Ιουνιο ημουν φοιτητρια...Σεπτεμβρη ημουν δασκαλα!
Ολα καλα εως εδω...
Παω στο διθεσιο και τι μου δινει ο αλλος συναδελφος;;;
Την Α με 10 παιδια
Την Ε με 6 παιδια και την Στ με 4...
20 παιδια, 3 ταξεις και τα μισα πρωτακια!!!
Αρα καταλαβαινεις αφου επεζησα τοτε μια χαρα θα τα πας...
Εχω και παιχνιδακια γνωριμιας αν θες!!!
Θέλω, θέλω! στείλε με μέιλ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το λάβεις συντομα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή