2 Νοεμβρίου 2016

Τι θα ήθελα να ξέρει για μένα η δασκάλα μου.

Το είχα δει κάπου κάποια στιγμή και είχα σκεφτεί "θα το κάνω".
Δε θυμάμαι το που ακριβώς. Όσοι είστε συνάδελφοι θα καταλάβετε τι εννοώ. Είναι πχ Δεκέμβριος και εσείς βλέπετε ένα υπέροχο λαγουδάκι και λέτε "θα το κάνω το Πάσχα".
Αντίστοιχα το καλοκαίρι εκεί που ψάχνετε σε ποια παραλία πρέπει να πάτε στο μέρος που θα κάνατε διακοπές, παίρνει το μάτι σας κάτι που θα ήταν τέλειο να το κάνετε τις Απόκριες.
Ε κάπως έτσι και αυτό. Δε θυμάμαι που το είδα. Νομίζω στους Μικρούς Μεγάλους. Το έψαξα σήμερα το πρωί δεν κατάφερα να το βρω. Βρήκα όμως αυτό εδώ .Πάντως πρέπει να αρχίσω να είμαι πιο οργανωτική με όλα αυτά και βασικά να αρχίσω να χρησιμοποιώ σοβαρά το pinterest.

Χθες λοιπόν μοίρασα χαρτάκια στα παιδιά και έγραψα στον πίνακα  ;

Θα ήθελα να ξέρει για μένα η δασκάλα μου......


Στην αρχή αρκετά κόλλησαν. Δεν υπάρχει κάτι που δε ξέρετε, τα ξέρετε όλα, δε ξέρω τι να γράψω κτλ. Τους είπα πως αν κάποιος δεν θέλει να γράψει κάτι μπορεί να μη το κάνει. Τους είπα ακόμα πως αν αυτό που θα μου γράψουν θέλουν να το μοιραστούν με τα υπόλοιπα παιδιά θα το κολλήσουμε σε ένα χαρτόνι . Αν όμως θέλουν να το μοιραστούν μόνο μαζί μου , δε θα το πω σε κανένα. Εννοείται πως έγραψα και εγώ κάτι....Αυτό ήταν ισχυρό κίνητρο για τους διστακτικούς.

Τελικά έγραψαν όλοι. Τέσσερα παιδιά μοιράστηκαν κάτι μόνο μαζί μου. Τα χαρτάκια αυτά δε θα τα φωτογραφίσω γιατί ποτέ δε ξέρεις ποιος διαβάζει το ιστολόγιο, Το μόνο που θα πω είναι πως χάρηκα που μου το εμπιστεύτηκαν και που ήθελαν να το ξέρω γι αυτους.


Εγώ τους έγραψα κάτι που δεν ήξεραν. Πως υπήρχε μεγάλη πιθανότητα στην αρχή να φύγω από το σχολείο. Δε τους άρεσε καθόλου η ιδέα και ρώτησαν 10 φορές "κυρία υπάρχει ακόμα αυτή η πιθανότητα ;  
Μέσα απο αυτή τη δραστηριότητα τα γνώρισα ακόμα περισσότερο. Έμαθα τι σκέφτονται , που δυσκολεύονται , τι νιώθουν για μένα....Γνωρίστηκαν και εκείνα μεταξύ τους , διαβάζοντας αργότερα τι είχαν γράψει και οι άλλοι.

Σας παρουσιάζω λοιπόν τι θα ήθελαν οι μαθητές μου να ξέρω γι αυτούς.






















9 σχόλια:

  1. Τα διάβασα όλα ένα-ένα. Πόσο συγκινητικό όλο αυτό που εισπράττεις! Μακάρι όλοι οι δάσκαλοι μια μέρα να κάνουν τους μαθητές τους να λένε τέτοια λόγια! Φιλιά, Άννα μου! Μη σε αφήσει ποτέ αυτό το κέφι και η δοτικότητα που δείχνεις κάθε χρόνο στους μαθητές σου! (Ελίνα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελίνα σε ευχαριστώ! Προσπαθώ να είμαι κοντά τους όσο μπορώ και πιστεύω το καταφέρνω. Τα παιδιά θέλουν να τα ακούς, να είσαι δίκαιη και να τα νοιάζεσαι. Αν τα κάνεις όλα αυτά το εισπράττουν και σου δίνουν απλόχερα πολλη πολλή αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή