19 Μαρτίου 2014

Δεν "τσαλακώνουμε" τους συμμαθητές μας.

Πριν μέρες μοίρασα στα ζουζουνάκια μου κάποιες παλιές φωτοτυπίες που τις είχα βγάλει καταλάθος δυο φορές. Τις είχα κρατήσει λοιπόν γιατί σκέφτηκα πως κάπου θα χρειαστούν ,ας μην πάει τσάμπα τόσο χαρτί .
Τους τις μοίρασα λοιπόν και τους είπα να τις τσαλακώσουν.




Τις τσαλακώσαμε λοιπόν και μετά τους είπα να προσπαθήσουν προσεκτικά να τις ξετσαλακώσουν ( τι λέω Χριστέ μου στα παιδιά)












Παρατηρήσαμε λοιπόν πως παρόλο που προσπαθήσαμε πολύ οι σελίδες δεν έγιναν όπως ήταν αρχικά. Τις ισιώναμε απο εδώ, τις ισιώναμε απο εκεί , τίποτα. 
Είχαν μείνει σημάδια....


Και που πήγε μετά η συζήτηση;

Είπαμε πως κάθε φορά που χτυπάμε , σπρώχνουμε , κοροϊδεύουμε κάποιο παιδί τον πληγώνουμε όπως τσαλακώθηκε η φωτοτυπία....
Το παιδί αυτό ακόμα και αν του ζητήσουμε συγγνώμη έχει πληγωθεί. Και κάθε φορά που ένα παιδί το χτυπάνε , τον κοροϊδεύουν πληγώνεται πιο πολύ. Και ακόμα και αν περάσει ο πόνος  κάτι θα μείνει πάντα. Και θα θυμάται αρκετές φορές εκείνη τη μέρα. Και πως αν αυτό γίνεται πολλές φορές πληγώνεται όλο και περισσότερο και οι πράξεις και τα λόγια των άλλων του αφήνουν σημάδια. Δε φαίνονται όπως στο χαρτί αλλά είναι μέσα στην καρδιά και στο μυαλό του. 


Συζητήσαμε αρκετοί ώρα, δώσαμε χέρια , ζητήσαμε συγγνώμη και υποσχεθήκαμε να είμαστε πιο προσεκτικοί.
Τονίσαμε ακόμα πως αν βλέπουμε ένα παιδί να πέφτει θύμα βίας πάντα μιλάμε σε κάποιον μεγάλο που εμπιστευόμαστε...Στους γονεις μας, στους δασκάλους μου και σε όποιο άλλο πρόσωπο μπορεί να βοηθήσει. Το παιδί αυτό μπορεί να φοβάται να μιλήσει γι αυτός εμείς του δίνουμε θάρρος να ζητήσει βοήθεια ή ζητάμε βοήθεια οι ίδιοι..


Κάτι ανάλογο είχαμε κάνει παλιά και με μια οδοντόκρεμα. Πάνω στο σωληνάριο κολλάμε ένα χαρτί που γράφει "κακές λέξεις".
Πιεζουμε το σωληνάριο και  βγαίνουν οι κακές λέξεις έξω ( υποθετικά έχουν υποθεί κακές λέξεις και για κάθε λέξη πιέσαμε το σωληνάριο)
 Μετά προσπαθούμε να βάλουμε την οδοντόκρεμα μέσα στο σωληνάριο. Και ; Αχ δεν μπαίνει ξανά μέσα...Τις λέξεις λοιπόν που βγαίνουν απο το στόμα μας δε μπορούμε μετά να τις πάρουμε πίσω....




Οι παραπάνω ιδέες δεν είναι δικές μου. Αυτήν με την οδοντόκρεμα την είχα δει σε ένα ξένο ιστολόγιο και επειδή γενικά δεν παρακολουθώ ξένα ιστολόγια δεν θυμάσαι σε ποιο ήταν. Πάει καιρός...
Αυτή με τις φωτοτυπίες την είχα ακούσει απο μια δασκάλα σε ένα σεμινάριο όταν ήμουν ακόμα φοιτήτρια και φυσικά την κατέγραψα...Πέρασαν τα χρόνια και μια μέρα εκεί που τσαλάκωνα χαρτιά και μετά σκέφτηκα " μωρέ ας το κάνω πρόχειρο" το θυμήθηκα.  Με έκπληξη μου είχε πει την ίδια ιδέα μια άλλη κοπέλα που γνώρισα μετά απο χρόνια.
Η ζωή είναι πιο διασκεδαστική όταν την μοιράζεσαι που λέει και η αγαπημένη μου Ασπα .
Αφήστε που ο καθένας δίνει τη δικιά του πινελιά.. βάζει κάτι δικό του. Και βλέπεις πως το ίδιο πράγμα ο καθένας το παρουσιάζει με το δικό του μοναδικό τρόπο...


21 σχόλια:

  1. Πώς το σκέφτηκες βρε θηρίο;...
    Πολύ εύστοχος ο παραλληλισμός!
    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάπου το είχα δει, κάπου το είχα ακούσει , θα σε γελάσω. Σπούδαζα τότε, αλλά κατέγραφα.
      Τη οδοντόκρεμα την είδα σε ένα ξένο ιστολόγιο, την εικόνα είδα, τη λέξη πάνω και κατάλαβα.
      Φιλιά πολλά και να ξέρεις πως χαίρομαι πολύ πολύ με τα σημερινά σου νέα :)

      Πάντα χαρές απο εδώ και πέρα..

      Διαγραφή
  2. πολύ ωραία προσέγγιση!
    μου αρέσουν πολύ κάτι τέτοια.. μπορούν να καταλάβουν περισσότερα πράγματα αν έχουν και οπτικά το αποτελέσμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάρθα καλησπέρα,
      Η ιδέα δεν είναι δική μου. Αυτό με την οδοντόκρεμα το είχα δει σε ένα ξένο ιστολόγιο και το άλλο ...κάπου κάπως κάποτε ...και με διαφορετικό τρόπο. Δε θυμάμαι καν ....
      Σημασία έχει οι ιδέες να ανακυκλώνονται!
      Τα φιλιά μου

      Διαγραφή
  3. Είσαι μια υπέροχη πηγή έμπνευσης! Σε θαυμάζω απεριόριστα για την προσπάθεια σου και βέβαια κλέβω τις χρήσιμες και καταπληκτικές ιδέες σου....και τις δύο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου μόλις χθες άκουσα την εκπομπή με τον Χρήστο και την Άσπα. Ήσασταν υπέροχοι!
      Κλέψε, κλέψε και εμένα κλεμμένες είναι. Την πρώτη για να πω την αλήθεια δε θυμάμαι καν...κάπου το είχα ακούσει , κάποιος μου το είχε πει...Βλέπεις είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να κάνεις για τα παιδιά για να κρατάς το ενδιαφέρον ζωντανό που....μπορεί ακόμα και μια διαφήμιση να μου δώσει έμπνευση.
      Φιλιά πολλά και ελπίζω να τα πουμε και απο κοντά σύντομα

      Διαγραφή
  4. Είσαι καταπληκτική, είσαι ευρηματική και το κυριότερο όλων, είναι αυτό που σου λέω κάθε φορά και θα στο λέω συνέχεια. Χαίρομαι που είσαι δασκάλα.
    Εκπαιδευτικοί σαν εσένα είστε ελπίδα! Σε φιλώ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα φταίω εγώ άμα σου πω επίσης για πολλοστή φορά πως τέτοιους γονείς θέλουμε όλοι οι δάσκαλοι για τα παιδιά μας;
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!

      Διαγραφή
  5. Πολύ όμορφη ιδέα.
    Μπράβο σου που την μοιράστηκες μαζί μας.
    Φιλακια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπέροχες και οι δυο προσεγγίσεις σου σε δυο πολύ ευαίσθητα θέματα... Μπράβο για την όρεξη σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα μου σε ευχαριστώ...
      Προσπαθούμε με διάφορους τρόπους και με πολύ πολύ πολύ συζήτηση

      Διαγραφή
  7. Αννούλα δεν με νοιάζει καθόλου που δεν είναι δικές σου οι ιδέες. Πραγματικά είναι πολύ διδακτικές και αξίζει να μοιράζονται.
    Είμαι σίγουρη πως τα πρωτάκια σου έγιναν καλύτερα παιδάκια και σίγουρα θα το σκεφτούν πολύ πλέον πριν κοροϊδέψουν κάποιο συμμαθητή τους. Γιατί καλώς ή κακώς τα παιδιά είναι και αθώα αλλά και σκληρά και πολλές είμαι σίγουρη, δεν καταλαβαίνουν τις συνέπειες των πράξεων ή λέξεών τους.
    Σε φιλώ γλυκά υπέροχη δασκάλα μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το κορίτσι!!!
      Μακάρι κάτι να κερδίσαμε...έστω και ένα παιδάκι αν το ξανασκεφτεί για μένα είναι επιτυχία.
      Βέβαια το μεγάλο κομμάτι γίνεται στο σπίτι, χρόνια πριν έρθουν τα μικρά στο σχολείο...

      Διαγραφή
  8. πολύ καλό και κατανοητό από τα μικρά παιδάκια!Μιλάω κι εγω στα δικά μου συνέχεια και θα τους το κάνω με το χαρτί ,να δω αντιδράσεις!
    Εδω κι εναν μηνα ενα άλλο παιδακι απειλει συνεχεια τον εναν γιο μου πως θα τον χτυπησει και το εχει κανει μερικες φορες! Τον αφηνα να ανταπεξελθει μόνος του ,αφου συζητουσα μαζι του..μετα άρχισε τα ''θελω να πεθανω ,δε θελω να πηγαινω σχολειο '' ,οπότε την περασμένη Παρασκευή ενημέρωσα τη δασκάλα! Είναι ντροπαλος και μια φορα σήκωσε το χερι του να της πει πως τον ενοχλουσε(καθονταν μαζι) κι εκεινη τον σηκωσε στον πινακα ,νομιζοντας πως ηθελε να πει μάθημα! Αυτός δε μίλησε τότε...
    θα δούμε την εξέλιξη ,γιατι μεσολάβησαν οι γιορτές...
    καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Νάσια μου...θα περιμένω εντυπώσεις.
      Τι έγινε τελικά με τον μικρό; Είχαμε καμιά εξέλιξη;

      Διαγραφή
  9. Εσείς οι δάσκαλοι..! Μπράβο! Μπορεί ο μέγιστος κοινός διαιρέτης να μη πολυμείνει στη μνήμη αλλά κάτι τέτοια μένουν ως μαθήματα ζωής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή